Содан бері талай-талай жылдар отті. Сол кезде мойында рына ал қы зыл галстук тағып, сапқа түрып: Бір-екі, үш
жүктеу/скачать 2,12 Mb. Pdf көрінісі
|
t-mpish-ara
| Үш кун қалганда
Менен гөрі Бейсекүл де жақсы ма деймін. Ол Теке шалды көк есекпен тепеңдетіп ауыл кездірмей, аудан ор- талығынан алып келетін хат-газеттерін Назым екеуі та- суға келісіпті. Ол кезде қазіргідей ме? Ауылда газет-журналды колхоз, мектеп, ауыл кеңесі, бірен-саран мүғалімдер алады. Хат, қаты- нас қагаздар келсе, әлгі айтқан орындарға келеді. Қиналатын дәнеңе жоқ. Бірақ мүның өзі — қолғабыс. Сексендегі Теке шал бүған риза. Ауданнан Сүратқа, одан Қосарыққа келу қарт адамға қиын да. Оның үстіне қолында қолғанат жігіт баласы жоқ, қыс отын-суын қамдап, қолындағы атын баптап, бақша- сын күтерлік. Бүрын “қолында немересі бар” дегенді есгімеген едік, Назымның қайдан тап болғанын кім білсін? Дегенмен Бейсекүл тапқырлық жасаған. Бүл да пионерлік жақсы іс екені сөзсіз. Сол колхоз кеңсесіне барған жауынды күні Келдібай ағай бізден: — Иманбекке келдіңдер ме? Әлде басқа да шаруаларың бар ма еді? — деп сүраған. Осы арада бір мақтанып қояйын. Өмірімде өтірік айтқан жан емеспін. Әжемнің: “Басынды кессе де, шынынды ай- тып өл”,— дегені қүлағыма әбден сіңсе керек. Мен Шаншатайдьщ сәлемдемесін, кеңсеге бригадирді іздеп келгенімді жасырмай айттым. — Сендердің Шаншатайларың маған да өтірік айтқыз- ды,— деп күлген Келдібай ағай Иманбектің көзінше онан әріге барған жоқ. Here бүлай дегенін Ықсан екеуміз түсіндік. Күлгенбіз. Сонда Келдібай ағайдың кеңесімен ауылдық кеңес жа- нынан “Ауыл айнасы” атты қабырға газет шығармақ бол- ғанбыз. Кеңседе көрген ақ басты кісі ауылдық Кеңестің төрағасы екен. Келдібай ағай мені онымен жолықтырған. Біздің ойын қоятын өнерімізді де ол кісі қүптады. 71 — Жақсылап дайындалыңдар. Қызылша қазу басталғанда көрсетесіндер,— деген. Біздің ісімізден хабардар болып, біздің ісімізді ауыл- ды қ кеңестің төрағасы қолдаса, бүған неге мақтанбасқа! Here көңіліміз тасымасқа. Ерекше бір қүлш ыныс, жігер бітеді екен. Содан бастап, күнде ертеңгісін Ержандарды шүбыртып, can түзеп, өлең айтып, көшемен өтетін болдық. Өзін ересек санамай, саптың алдында сорайып Иманбек түратын болды. Ол Мешітбайдың үйінің қасынан өткенімізде: жүктеу/скачать 2,12 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|