та:
Ж ү г ір г е н жетпес, б ү й ы р ғ а н кетпес
деп б а с ы л ғ а н .
Д е ме к , ұ з а қ ж ы л д ы қ і рі ктел у- с үрып тал у
нәтижес і нде ма-
қ а л д а ғ ы негізгі ой б ү й р ы қ ( ж а з м ы ш ) с а қт ал ып , екі р ет
қ а й т а л а н а т ы н әрі үй қ а с сы з а л ма с, а л а р сөздері кейін
ү й қ а с т ы әрі ш и р а қ еСтілетін жетпес, кетпес сөздерімен
а у ыс т ы р ыл ғ ан .
Ж е т п е с сөзімен
үндестігіне қ а р а м а с т а н
т а р м а ғ ы н а л ы жүр ге ле ң, жүг і рг ен дейтін сөздер ә л д е қ а й -
да айқын м а ғ ы н а л ы а с ы қ қ а н деген сөзбен а л м а ст ы р ы л -
ған. Сол с и яқ ты қа зі р гі
Е м е н н ің и іл г е н і
—
сы нғаны, ер д ің
екі с ө й л е г е н і — ө л г е н і
дейтін м а қ а л Ы. Алтынсариннің.
«Хр ес т ома т ия сы н д а»
( Орынбор, 1879)
Е м е н ағаштың
и іл г е н і
—
сы нғаны , ер жігіттің ү я л ғ а н ы
—
ө л ге н і
деп,
«Мың бір маоқалда» (Мәскеу, 1923 ж ы л )
Е м е н ағаштың
и іл г е н і
—
сы нғаны , ер жігіттің екі сө й л е ге н і
—
ө л ге н і
деп
ж а р и я л а н ғ а н .
К ө с е у ұ зы н болса, қ о л күймес, аға й ы н к ө п
болса, жау тимес
дейтін м а қ а л , Ә. Д и в а е в
1927 ж ы л ы
Тә шке н д е б ас т ы р ғ ан « Қ а з а қ м а қ а л д а р ы н д а » —
Қ ө с еуің
ұ зы н болса, ң о л ы ң күймес, а ғ а й ы н ы қ к өп болса, адам ти
мес
деп берілген.
Келті рілген м ы с а л д а р д а н б а й қ а л а т ы н т ағ ы бір нәр~
се — м а қ а л д а р мен мә телде р сөйлемдегі
а р т ы қ сөздерді
қ ы с қ а р т у не м а ғ ы на лы , көркем сөздермен а уыстыру жо-
лымен ғ а н а емес, қ а ж е т с і з ж а л ғ а у , ж ұ р н а қ т а р д ы
қыс-
қа рту, ы қ ш а м д а у тәсілімен де үст а ра т ы ны н көреміз. Д е
мек, әрбі р м а к а л д ы ң (мәтелдің) өз шығу, даму, қ а лы п-
т а с у тарихы, з а ң д ы л ы ғ ы бар.
Үнемі а у ы рд ан жеңі лге, қи ынн ан о ң а й ғ а қ а р а й уста-
рып о тыратын ж а л п ы тіл з а ң ы ң а л а й ы қ
м а қ а л мен мәтел-
дер де қ ыс қ ар т у ме н, ы қ ш а м д а л у м е н жетіледі . Қ а з а қ ха-
л ы қ ма қа л - м ә т е л д е р і н қ ы с қ а р т а ұ с т а рт уд ы ң бірнеше тә-
сілі бар.
1. М а қ а л - м ә т е л д і сөйлемде б а с т а у ы ш т ы айтпай кету
немесе оның қызме ті н а л д ы н д а ғ ы а н ы қ т а у ы ш қ а телу ар-
қ ы л ы ы қ ш а м д а л а д ы . Мы с а л ы:
Достарыңызбен бөлісу: