«Әйелі Сара өткен жылы төртінші ұлына босанды. Қартайғанда өзіне қолғабысы тиетін қыз табам деген үміті бар еді. Ол ойы орындалмады. Кейбір құрдастары футбол тілімен: «Сара есепті теңестірмек болып жүргенде, қақпасына тағы бір доп соқтырып, қарсыласынан төрт те – ноль болып, ойсырай ұтылды», - деп әзіл де шығарды... Сонымен қазір Жарқында төрт ұл бар. Төртеуі де тентек, әрине. Соңғы ұлды тапқанда Сара біраз ыңғайсызданып, өкінгендей болып еді, Жарқын перзентханада жатқан әйелін жұбатып: «Қыз таппадым деп қапаланба!Ұлдарың аман болса, түбінде осы жұрттың біраз қызы біздің үйге келеді», - деп хат жазып жіберді». Бұл бас кейіпкер Жарқынның образын ашу үшін қажет болғаны
сөзсіз.
Сондай-ақ нашар көркем шығармадағы сөйлемдердің қисық шегеге теңелуі
автордың үш жанрдағы мәтіндерінде кездеседі: алғаш рет әдебиет тілі
мәселелеріне арналған мақалада (
Бейнелеп айтсақ, кейбір қолжазбалардың тілі, сөз-сөйлемі ескі тақтайдан суырып алған бір дорба қисық шегені ескі еске салар еді. Баспаның жоспарын орындау үшін, лаж жоқ, сол «қисық шегелердің» талайын төске салып, бір-бірлеп түзетуге тура келуші еді ),
«Таңғажайып дүние» мемуарлық романында
(Бір күні әлгіндей ауыр қолжазбалардың бірін қарап, сіркем су көтермей, шаршаңқырап отырғам. Бір мезетте, сайтан түрткендей, автордың өзі телефон соқты. Әжептәуір мансабы бар кісі еді: - Жұмысты тым созып жібердіңіз-ау! Қашан қарап боласыз? – деді даусына сәл қырыл қосып. Мен шыдай алмай кеттім: - Жұмыстың неге жүрмей жатқанын білесіз бе? – дедім әлгіге. – Сіздің жазғаныңыз – көркем шығарма емес, ескі тақтайдан суырылған бір дорба
