әрекеті, олардың делебесі қозуынан, ал делебе қозу санадан басталады, олай бол
са, бәрін билейтін сана, деп қарады. Екіншіден, түрлі құбылыстардың ішкі заңд
ылықтарын ашып көрсете алмады. Сондықтан олардың себептерін кез келген ке
здейсоқтық жағдайларға таңып, метафизикалық пікірде болды. Мәселен, францу
з материалисті Гольбах жоғарыда келтіргендей өзінің «Табиғат жүйесі» деген ең
бегінде қоғамдағы түрлі оқиғалар, сұрапыл соғыстардың, жақтық пен кеселдерд
ің себебін жай механикалық материализм тұрғысынан түсіндірмек болды. Олай
болса, тарихқа идеалистік көзқараста тек идеалистер емес, сондай-
ақ ол кезде ғылымға сүйене алмаған материализм өкілдері де ұстанған. Үшіншід
ен, тарихты жасайтын жеке адамдар деп санады, халықтың шешуші рөлін түсінб
еді. Ал XVIII ғасырдың аяғымен - XIX ғасырдың басындағы Францияда болған
жағдайлар, айталық, бурбондар әулеті үстемдігінің құлауы. Мирабо партиясыны
ң өкімет басына келуі, оны ығыстырып якобиншілердің жеңуі. Робеспьердің өкі
мет басына келуі, одан соң құлауы, директорияның қалыптасуы. Наполеон Бона
парттың император болуы, оның құлауы, бурбондардың қайтып билік басына ке
луі, осылардың бәрі аз уақыт он шақты жылдар ішінде болып, Маркс пен Энгел
ьсті ойға қалдырды. Егер тарихты жасайтын жеке адамдар болса, Жан Поль Мар
ат, Дальтон, Робеспьер, Наполеон Бонапарт бірінен соң бірі неліктен шетінен құ
лап жатты, әр қайсысының тағдыры әртүрлі қасіретпен аяқталғаны неліктен? Ол
ай болса, оның себебі,
тарихты жасайтын жеке адамдар емес, халық деген тұжырым туындағанын жо
ғарыда айтқан болатынбыз. Ол барлық материалдық байлықтарды да, рухани
игілікті де өндіреді, революция жасайды, үкіметті сайлайды. Ішіп - жейтін там
ақты да, киім - кешекті де, тілді де, әдет- ғұрыптарды да өмірге әкелетін - сол.
Жеке адамдар сол халықтың өкілі ғана. Халық қашанда жеке адамдардан тұра
ды. Сөйтіп, тарихқа жаңа ғылыми көзқарас қалыптасты. Бұрынғы социологтар
табиғат заңдары мен құбылыстарын материалистік тұрғыдан түсіндіріп келге
німен, тарихи жағдайлар мен қоғамдық қозғалыстарды метафизикалық шекте
ушілік әдісі салдарынан тарихи өмірді танып-
білу саласына өз материализмін қолдана да, тарата да алмады, қоғамды жалпы
лама, абстрактілі қарастырды, сөйтіп тарихқа деген көзқарастарды идеалистік
шырмаудан шығара алмады, оны ғылыми диалектика тұрғысынан түсіндіруге
дәрменсіз болды.
Достарыңызбен бөлісу: