355
– Әрине, бала болған соң тентектік жасамай тұрмайды. Бірақ
сол тентектік қайдан шығады деген мәселеге үлкендер жағы мән
бермейміз. Ұрсып, жекіру арқылы баланы тәрбиелейміз деу
ағаттық. Бала қашанда өзіне назар аударғанды қалайды. Біздер
көбінесе жақсы оқитын оқушыларға ғана көңіл бөлеміз де, нашар
оқитындарды немесе бұзықтау балаларды мүлдем санаттан
шығарып тастаймыз. Ондай бала ерегесіп, өзін басқа жағынан
танытуға тырысады. Міне, сол сәтте оған жиі назар аударып,
жүрегіне жол таба білу керек. Менің білуімше, көбінесе қабілетті
балалар тентек болып келеді. Оның сол қабілетін дұрыс бағытқа
салсаң, одан талантты адам шығуы мүмкін. Жалпы баланы
мұғалімнің еркімен емес, баланың өз еркімен тәрбиелеген жөн.
Мысалы, балаға 45 минөт бойы екі қолыңды алдыңа салып,
қазықтай болып отыр деу, маған кейде жазаның ең ауыр түріндей
әсер етеді.
Келешекте мен класқа көрпе-жастық әкеп қойып, егер бала
шаршаса, жантайып тыңдауға да рұқсат берсем бе деймін.
Мүмкін бала кейбір кезде көзін жұмып отырып, сабақ тыңдауды
ұнататын шығар. Тіпті оған да көнуге болады.
Достарыңызбен бөлісу: