1.Гуи-Чепмен (Г-Ч) теориясының құндылықтарына мыналар жатады: 1) ҚИ-дар тек фазааралық бет жанында ғана жинала және моноионды қабат
түзе алмайды, олар иондардың жылу қозғалысы есебінен бөліну шекарасынан
біршама қашықта сұйық фазада сейіліп жүреді, яғни ҚИ-рдың динамикалық
тепе-теңдіктегі диффуздық қабаты пайда болады;
2)
ҚИ-дар
қабатының
диффуздығы
жылу
шашыратуымен
анықталатындықтан, онда -273К-де (температураның абсолюттік нөлі) барлық
ҚИ-дар қатты бет жанында болуы тиіс болады. Ендеше, Г-П-ның теориялық
көзқарастары Г-Ч теориясының ішінара (жеке) жағдайы болатын болады.
3) Зарядталған қатты фаза жанындағы ҚИ-дар саны бөліну шекарасынан
ерітінді ішіне қарай қашықтаған сайын Больцманның таралу заңы бойынша
экспоненциалды түрде кемиді. Оң және теріс иондардың қатты беттен онша
үлкен емес х қашықтықтағы концентрациялары
𝐶
+
= 𝐶
∞
∙ exp( −𝐹ƶ𝜑
𝑥
𝑅𝑇
⁄
) және 𝐶
−
= 𝐶
∞
∙ exp (𝐹ƶ𝜑
𝑥
𝑅𝑇
⁄
)
теңдеулерімен сипатталады. Бұл теңдеулердегі: 𝐶
∞
-қатты фазадан шексіз
үлкен қашықтықтағы φ
0
=0 болғандағы электролит концентрациясы; F-
Фарадей саны (96500Кл); ƶ-ионның валенттілігі; R-газ тұрақтысы; Т-
абсолюттік температура; 𝐹ƶ𝜑
𝑥
–иондардың сәйкес түрінің бір молінің ерітінді
көлемінен (φ
0
=0 жерінен) потенциалы φ
х
нүктесіне тасымалданғандағы
электрлік жұмыс;
4) Кейбір ЭКҚ-ды түсіндіреді; электркинетикалық потенциал (ζ-
потенциал) φ
0
потенциалдың жалпы секірісінің бөлігі болып табылады;
5) Г-Ч-нің ҚЭҚ әртүрлі факторлардың (мысалы, индиферентті және
индиферентті емес электролиттердің) φ
0
және ζ-потенциалдарға неге әртүрлі
әсер ететінін түсінуге мүмкіндік береді;
6) Ерітіндідегі иондар концентрациясы жоғары және валенттілігі үлкен
болған сайын иондық атмосфера сонша кіші болуға тиіс;
7) Г-Ч теориясы ҚИ концентрациясы және оның валенттігі артқанда дзета-
потенциалдың құлауын жақсы түсіндіреді.