Қазақстан республикасы білім және ғылым министрлігі «Ӛрлеу» біліктілікті арттыру ұлттық орталығы ақФ

323 
 
тұра  алатын,  оны  одан  әрі  дамытып,  кӛркейтетін  ұрпақ  даярлау.  Қазақстан 
Республикасының  білім  беруді  дамытудың  2011-2020  жылдарға  арналған 
мемлекеттік  бағдарламасында  "Білім  берудің  12  жылдық  моделіне  кӛшу 
жағдайында  жаңа  білім  беру  стандарттары  коммуникативтік  дағдыларды, 
ақпараттар мен технологияларды басқара білуді, проблемалар шешуді, іскерлік 
пен  креативтілікті  қалыптастыратын  білімді  алудағы  тұлғаның  дамуын, 
дербестігін қамтамасыз ететін нәтижеге бағытталады» деген.  
Педагогикалық  қызметтің  сапасы  білім  беру  жүйесінің  дамуы  үшін 
маңызды екені айдан анық. Бүгінгі таңда тұлғалық және біліктілік сапасы қоғам 
алдында тұрған ауқымды мақсаттар деңгейінде болатын педагогты қажет етеді. 
Қандай да болмасын жоспар құрмайық, оны іске асырушы мұғалім. Сондықтан 
білім  беруді  модернизациялаудың  негізгі  бағыттарын  жүзеге  асыруда  шешуші 
роль педагогқа жүктеледі. 
Біліктілік  арттырудағы  3  айлық  курс  білім  беру  жүйесінде  «тӛңкеріс» 
жаңалығы болды десек асыра сілтегеніміз емес. ІІІ базалық деңгейдегі І «Бетпе-
бет»  кезеңінің  Қазақстан  Республикасы  жалпы  білім  беретін  мектептері 
педагогтерінің  біліктілігін  арттыру  курсының  бағдарламасы  педагогтарға 
бүгінгі  таңда  не  қажет,  яғни  олардың  сұранысын  қанағаттандыратын 
мемлекеттік  деңгейдегі  бастама  болып  отыр.  ІІ  санатты  мұғалімдер  ӛздері 
айтқандай  «біз  басқа  адамдай  сезініп  отырмыз,  басқа  мемлекетке  еніп 
кеткендей  болдық»,  практикаға  барғанда  да  кӛп  нәрсеге  таңқалдық  дегендері 
дәлел. Курс тыңдаушысы ІІ қашықтықтан оқыту кезеңінде дәстүрлі сабақтарға 
қатысып, отыра алмай, жаңа әдіс- тәсілдерді пайдаланғанын бір рахат сезіммен 
жазады. 
«  ...  Сабақ  дәстүрлі,  сұрақ-жауап,  оқушыларда  білім  алуға,  бір  нәрсені 
тыңдауға деген қызығушылықтары жоқ...  
Осы екі ортада менде дайын адамның ұйықтағанда жатысына қарап, мінез-
құлықты  анықтау  анкетасы  бар  еді,  сол  суреттерге  әркімнің  ұйықтағандағы 
жатысын  жаздырып  алып,  (тақырыпқа  қатысты  болғандықтан  шыдай 
алмадым)  соған  сәйкес  мінез-құлықтарын  айтып  бердім.  Оқушылардың 
кӛңілдері  кӛтеріліп,  жайнап  сала  берді. Апай  дәл  менің  мінезім,  бізге  осындай 
психологиялық жұмыстар ұнайды деп ақтарынан жарылды. 
Тақырып  керемет,  шыдай  алмай  мен  де  қозғалақтап  отырмын. 
Армандау  керек,  мен  кіммін,  мен  қандаймын,  неге  қызығамын  деп  сӛзін 
жалғастырып  жатқанда,  мұғалімге  барып  ұсынысымды  айттым.  Яғни  мен 
оқушыларға  стикер  таратып,  Сіздердің  армандарыңыз,  армандау  үшін  не  істеу 
керек  жазып  беріңіздерші  дедім...  Осы  сабақтан  алған  әсерім  оқушылардың 
ойының ұшқырлығына,  армандарын  маған  сеніп  бүкпесіз  жазғанына  қуандым. 
Осымен  мектептегі  практикам  аяқталды.  Бірақ  жасалатын  жұмыстар  ӛте  кӛп, 
нәтижеге жету үшін қажырлы еңбек керек. Сертификат алу басты мақсат емес 
деп  ойлаймын,  ең  басты  мақсат  сол  жаңа  әдіс-тәсілдерді  практикада  тиімді 
қолданып,  оқушылардың  қызығушылықтарын  ояту.  Менің  алға  қойған 
мақсатым осы». 

324 
 
 
12  жылдық  мектептегі  оқыту  үдерісін  тұлғалық,  бағдарлы  мазмұнда 
жүргізудің мұғалімдер үшін мынандай ерекшеліктері бар: 
- білім  беру  үдерісі  ізгіліктік  және  демократиялық  заңдылықтарға 
негізделеді; 
-  барлық  деңгейдегі  педагогикалық  әрекеттер  оқушылардың  шаршатуын 
болдырмауды кӛздейді; 
- педагогикалық  қызметтің  тиімділігі  қажетті  құрал  -  жабдықтарды 
жаңартудан  емес,  субьектаралық  қатынастардың  жаңаша  ұйымдастырылуынан 
кӛрінеді; 
- білім 
берудің  тұлғалық  бағдарлы  мазмұны  оқыту  үдерісіндегі 
тұлғалардың  -  оқушы,  мұғалім,  тәрбиеші,  ата-ана  ӛзіндік  дамуын  қамтамасыз 
ететін  жаңа  әдістемелер  арқылы  жүзеге  асырылады.  Дәстүрлі  оқыту 
формалары, білім беру мазмұны ӛзгеріп, білім алушыны тұлға деп қарасақ, оған 
білім  беретін  ұстаз  рухани  дамыған,  әлеуметтік  тұрғыдан  кӛзі  ашық 
шығармашыл  тұлға,  педагогикалық  құралдардың  барлығын  шебер  меңгерген 
білікті маман болуы хақ.  
 Болашақ  және  қазіргі  заман  мұғалімдері  қоғам  дамуының  деңгейінен 
қалыспай  отыратын,  оның  әлеуметтік  парызына  жауап  беруді  кӛздейтін, 
ғылымға  жаңалыққа  сергек,  ӛз  ісіне  гуманистік  сезіммен  қарайтын 
педагогикалық  күрделі  құбылыстардың  барысын  идеялық,  адамгершілік 
тұрғыдан шеше алатын, жаңаша ойлау дамуын ұйымдастыра алатын және ата-
аналармен,  ұжыммен  педагогикалық  ынтымақтастық  орнатуға  бейімділігі  бар 
шығармашылықпен  еңбек  ететін  маман болуы  -  12  жылдық білім  беруге  кӛшу 
жағдайында  біліктілікті  арттыру  жүйесінің  даму  болашағы  болса,  ІІІ  базалық 
деңгей бойынша ҚР жалпы білім беретін мектептері педагогтерінің біліктілігін 
арттыру  курсының  бағдарламасында  осы  үлкен  мәселелерді  қарастырып  қана 
қоймайды, мұғалімдер оқып, ой елегінен ӛткізеді, бірлескен жұмыс жүргізіп, ӛз 
идеяларын  баяндап,  бірлесіп  жоспарлайды,  ӛздері  талқылайды,  пікірлеседі, 
тәжірибелерімен  алмасады,  зерттейді,  сараптайды,  практикада  қолданып, 
қателерді  түсініп,  рефлексия  жасауға  да  зор  мүмкіндік  қарастырылған. 
Тыңдаушылардың  осы  курс  бағдарламасы  туралы  жазған  ойларын  келтіруді 
жӛн кӛрдім. 
Р.О.:  «Мектептегі  тәжірибе  кезінде  нені  және  қалай  ӛзгерттім?»  деген 
сұраққа  жауап  іздей  отырып,  кӛп  ойландым.  Меніңше,  дәстүрлі  сабақтың 
қасында  жаңа  әдіс-тәсіл  бойынша  ӛтетін  сабақтың  алар  орнының  ерекшелігін, 
соңғысының  бала  үшін  тиімділігімен  алатын  әсерлерінің  жоғары  екендігін 
әріптестеріме айтып қана қоймай, іс жүзінде кӛрсете білдім деп ойлаймын. Бұл 
айырмашылықты  оқушылар  да  сезгендей,  әр  ӛткізер  келесі  сабағымнан  үлкен 

325 
 
үміт  күтетінін  кӛздерінен  байқағандай  болдым.  Мен  үшін  бұл  ӛз  тарапымнан 
енгізген кішкентай болса да бір ӛзгеріс деп ойлаймын». 
 
 
Қ.  Қ.:  «Әріптестер  тарапынан  сұрақтар  қойылып  жатты,  мен  барлығына 
жауап  беруге  тырыстым.  Кӛпшілігі  «сонша  үш  ай  оқитын  не  курс?»  деген 
сұрақтар  қойды.  «Бұл  үш  айлық  курстың  артында  болашақ  ұрпағымыздың 
тағдыры тұр. Білім беру мен білім алудағы жаңа тәсілдер деп аталатын курстың 
мақсаты,  оқу  үдерісін  жақсарту  арқылы  еркін,  ӛзіндік  пікірлерін  нанымды 
жеткізе  алатын,  ынталы,  шығармашыл,  ізденімпаз,  сыни  кӛзқарасы  жүйелі 
дамыған,  қазақ,  орыс,  ағылшын  тілдерін  ӛз  деңгейінде  меңгеруімен  қатар, 
сандық  технологияларда  құзырлық  танытатын  оқушы  ретінде  қалыптасуын 
қамтиды.  Осы  мақсатқа  жету  үшін  бағдарламаның  негізгі  мазмұны  болып 
табылатын  жеті  модуль  түрінде  берген.  Міне,  осы  жаңа  тәсілдерді  біз 
әрқайсысымыз  оқып,  ӛз  пәнімізге  енгізсек  болашақта  керемет  жетістіктерге 
жетеміз» деп жауап қайтардым.  
Жалпы  ӛзімнің  де  едәуір  ӛзгергенімді  байқадым.  Әр  нәрсеге  ойлана 
қарайтын  болдым.  Бұл  жобаның  дұрыс  бағытына,  әдістерінің  пайдасы  мол 
екендігіне  кӛзім  жетті.  Сондықтан  да  бұл  жобаны  әрмен  қарай  дамытуына  ӛз 
үлесімді қосып, болашақтың іргетасын қалауға еңбегімді аямаймын. Болашақта 
жоспарым,  оқушыларға  сыни  тұрыдан  ойлатуға  дағдыландыру,  зерттеу 
жұмыстарын  жандандыру,  күрделі  тапсырмалар  беру  арқылы  оқушыларды 
зерттеуге,  талдауға  үйрету.  Берілген  тапсырмаларды  АКТ-пен  байланыстыра 
отырып,  жеке  топпен  жұмыс  жасауға  дағдыландыру.  Бұл  жобаны  басқа 
пәндермен байланыстыра отырып, әріптестеріме тарату болып табылады». 
Қ.Н.: «Сабақтарымды  дәстүрлі  сабақтардағыдай  емес,  жаңа  әдіс- 
тәсілдерді  пайдалана  отырып  ӛткіздім.  Оқушылардың  бойынан  ӛздеріне  деген 
сенімділікті,  ынтаны,  сабаққа  деген  құлшынысты  байқадым.  Әр  күнді  асыға 
күткен  оқушыларым,  меннен,  бүгін  тағы  не  болар  екен?  деген  оймен  мені 
тосатынды  шығарды.  Ол  ойларын  балалардың  жанарынан  ұқтым.  Мектептегі 
тәжірибемнің соңына қарай, ӛзімнің бойымда да, оқушыларымның бойында да 
кӛптеген  ӛзгерістер  болғанын  байқадым.  Әріптестерімнің  маған  қызыға  да, 
қызғана  да  қараған  сәттері  болды.  Тәжірибесі  мол  әріптестерім  кӛмек  қолын 

326 
 
созды.  Жұмыстың  кӛптігінен  шаршаған  кезде,  шәкірттерімнің  бал-бұл  жанған 
кӛздеріне, атқарған істеріме қарап, ӛзіме риза болдым. Себебі, менің қолымнан 
бәрі келеді деп ойлаймын. Жаңа оқу жылында, жаңа әдістерді қолдана отырып 
жұмыс  жүргізсем  деген  ойым  бар.  Оқушылардың  да  жаңа  оқу  жылынан 
жаңалықтар күтері сӛзсіз». 
Осы  тыңдаушылардың  жазғандарынан-ақ  әдемі  сӛздер  емес,  шынайы 
айтылғанын байқауға болады. 
Тыңдаушы  Қ.Д.  «Жаңа  оқу  жылына  жаңа  жобалармен,  жаңа  кӛзқараспен 
келем  деген  ойдамын.  Әлі  де  алда  орындайтын  жұмыстар  мен  жаңа  идеялар 
күтіп тұр» деген сенімді сӛздерімен аяқтағым келіп отыр. 
Әдебиеттер: 
1. Мұғалімдерге арналған нұсқаулық 
2. ІІІ базалық деңгейлі мектеп мұғалімдерінің есебінен үзінділер 
3.
 
Қазақстан  Республикасының  білім  беруді  дамытудың  2011-2020 
жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасы 
 
 
РАЗВИТИЕ ПРОФЕССИОНАЛЬНОЙ КОМПЕТЕНТНОСТИ ПЕДАГОГОВ 
В СИСТЕМЕ ПОВЫШЕНИЯ КВАЛИФИКАЦИИ
 
 
Хасенова Г. О.,  
магистр педагогических наук старший 
преподаватель кафедры ДВиНО, 
ФАО «НЦПК «Ӛрлеу» ИПК ПР  
по Карагандинской области 
 
Развитие  профессиональной  компетентности  педагогов  в  системе 
повышения  квалификации  возможно  при  адекватном  отборе  содержания  и 
технологий  профессионального  образования,  основанных  на  осознании 
педагогами 
новой 
миссии 
педагога, 
создании 
образовательно-
профессиональной  среды  для  духовной  и  творческой  реализации  их 
индивидуальностей. 
Проблема  повышения  профессиональной  компетентности  педагога, 
деятельность которого направлена на воспитание и развитие личности ребенка, 
- это важная социально-педагогическая проблема. Она находится на стыке ряда 
наук-педагогики, 
психологии, 
акмеологии, 
андрагогики, 
психологии 
профессионализма,  т.к.  понятие  компетентности  включает  не  только 
когнитивную  и  операционально-технологическую  составляющие,  но  и 
мотивационную, этическую, социальную и поведенческую. 
Нурахметов  Н. Н.  называет  несколько  критериев  хорошего  педагога: 
«прежде всего, это человек, который любит детей; во-вторых, человек, хорошо 
знающий  науку,  на  основе  которой  построен  преподаваемый  им  предмет,  в-
третьих,  человек,  знающий  психологию  и  педагогику;  в-четвертых,  человек  в 
совершенстве  владеющий  умениями  в  той  или  иной  трудовой  деятельности, 

327 
 
мастер  своего  дела...  Чем  глубже  знания,  чем  шире  кругозор,  всесторонняя 
научная  образованность  педагога,  тем  в  большей  мере  он  не  только 
преподаватель, но и воспитатель» [1, т.2, С.43].  
Важной  составляющей  профессиональной  компетентности  педагога,  на 
наш  взгляд,  является  подготовленность  к  самостоятельному  выполнению  кон-
кретных 
видов 
педагогической 
деятельности, 
умение 
решать 
профессиональные  задачи  и  оценивать  результаты  своего  труда,  способность 
самостоятельно  приобретать  новые  знания  и  умения  по  специальности. 
В.А. Мижериков  под  компетентностью  понимает  личностные  возможности  и 
опыт  специалиста,  его  готовность  принимать  оптимальные  решения  благодаря 
наличию у него определенных знаний, навыков, умений [2, С.63]. 
Н.В.  Кузьмина  понятие  профессиональной  компетентности  также 
связывает  со  спецификой  деятельности  педагога  [3],  при  этом  в  качестве 
основных  элементов  педагогической  компетентности  Н.В. Кузьмина  [3] 
выделяет  следующие:  методическая  компетентность  в  области  способов 
формирования  знаний,  умений  и  навыков  у  учащихся;  психолого-
педагогическая 
компетентность 
в 
области 
мотивов, 
способностей, 
направленности  обучаемых;  рефлексия  педагогической  деятельности  или 
аутопсихологическая  компетентность;  специальная  компетентность  в  области 
преподаваемой дисциплины. 
Т.А. Венедиктова в своей работе [4] приходит к выводу, что формирование 
профессиональной  компетентности  педагога  должно  вестись  по  трем 
направлениям: 
1)
 
изменение  всей  системы  деятельности,  ее  функций  и  иерархического 
строения  (выработка  соответствующих  навыков,  развитие  специфических 
способов выполнения деятельности); 
2)
 
изменение  личности  субъекта  (моторика,  речь,  формы  общения, 
эмоциональность, внимание, память, мышление, эмоционально-волевая сфера); 
3)
 
изменение  соответствующих  компонентов  установки  субъекта  по 
отношению  к  объекту  деятельности  (интерес  к  объекту,  осознание  его 
значимости, познание своих реальных возможностей влияния на объект). 
Вопрос  о  повышении  профессиональной  компетентности  педагога 
особенно остро стоит сегодня, когда идет процесс модернизации образования, в 
основу которого положен компетентностный подход.  
По  мнению  Г.Н.  Прозументовой  [5],  «...  на  сегодняшний  день  система 
повышения  квалификации  является  одним  из  самых  мощных  механизмов, 
консервирующих 
существующую 
систему 
образования, 
поскольку 
воспроизводит  ключевой  ресурс  системы  -  человеческий  (кадровый).  Система 
повышения  квалификации  построена  в  ориентации  на  воспроизводство 
существующего  состояния  системы  образования,  включая,  прежде  всего, 
воспроизводство кадров». 
На  систему  повышения  квалификации  решающее  воздействие  сегодня 
оказывают:  глубокие  социокультурные  изменения  в  казахстанском  обществе, 
связанные  с  процессами становления  Казахстана  как  суверенного  государства; 

328 
 
кризисные  явления  в  социально-экономической,  социально-политической, 
духовной  сферах,  недофинансирование  системы  образования;  попытки 
гуманизации  и  демократизации  общества  в  целом  и  системы  образования,  в 
частности; 
попытки 
создания 
государственно-общественной 
системы 
образования;  поиск  и  реализация  новой  государственной  и  региональной 
образовательной  политики,  разработка  проекта  нового  закона  Республики 
Казахстан  «Об  Образовании»;  комплексная  реформа  общего,  среднего  и 
высшего  педагогического  образования,  переход  к  многоуровневости  системы 
образования, становление новых форм подготовки и повышения квалификации 
педагогов; 
взаимодействие 
и 
взаимообогащение 
международного 
и 
отечественного  (государственного  и  регионального)  опыта  модернизации 
системы образования. 
Задача  формирования  педагога  новой  формации  с  высоким  уровнем 
профессионализма  и  компетентности  не  может  быть  в  полной  мере  решена 
стандартными  методами.  Важной  стала  проблема  развивающихся  технологий, 
активных  форм  и  методов  обучения,  личностно-ориентированного  подхода  к 
организации повышения квалификации работников образования. 
Таким  образом,  значительная  часть  обучающихся  на  курсах  в  ИПК  была 
представлена  педагогами  в  возрасте  -  45  лет;  60,5%  педагогов  имеют  стаж 
работы  от  15  до  20  лет,  это  зрелые  в  профессиональном  отношении 
специалисты. 
Диагностический  этап  осуществлялся  в  течение  первых  двух  дней 
обучения  и  состоял  из  следующих  частей:  а)  выявления  целей,  потребностей, 
желаний,  проблем  и  затруднений  педагогов  (специальное  организационно-
диагностическое занятие обеспечивает введение педагогов в программу курсов 
повышения 
квалификации); 
б) 
самодиагностика 
профессиональной 
компетентности;  в)  дифференциации  обучающихся  в  различные  группы  на 
основании результатов диагностики затруднений.  
Педагогам 
было 
предложено 
провести 
самооценку 
уровня 
сформированности 
профессиональных 
умений, 
уровня 
развития 
профессиональных  знаний  и  профессионально-значимых  качеств  собственной 
личности. 
По  результатам  самодиагностики  педагогам  предлагалось  осмыслить 
зависимость  успешности  педагогической  деятельности  от  уровня  развития 
профессиональной  компетентности  и  выделить  резервы  и  тенденции 
оптимизации взаимодействия с учащимися, связанные с расширением знаний и 
умений  в  области  психологии  и  педагогики.  В  результате  достигалась 
оптимизация  потребностей  в  профессиональных  изменениях  и  повышается 
личностная мотивация обучения. 
Представленные  данные  показывают,  что  среди  причин,  побуждающих 
педагогов  к  повышению  квалификации  наиболее  важными  являются: 
«подготовка  к  аттестации,  получение  более  высокого  разряда»  -  25,1%,  «для 
общего  развития»  -  24,9%.  Следующими  по  важности  являются:  «желание 
расширить  знакомство  с  передовым  педагогическим  опытом»  -  10,5%,  «обмен 

329 
 
опытом»  -  6,7%,  «необходимость  повысить  свою  профессиональную 
компетентность» - 6,6%, «реализация потребностей самоутверждения» - 6,0% и 
«повышение своего культурного уровня» - 6,0%.  
Большинство  педагогов  в  качестве  главных  ожидаемых  результатов 
отметили  возможность  получения  посещения  различных  организаций 
образования  с  целью  заимствования  отдельных  наработок,  схем,  обмен 
профессиональным  опытом,  общение  с  компетентными  людьми,  а  также 
получения  конкретных  рекомендаций  по  отдельным  проблемам  организации 
учебно-воспитательного  процесса.  Данные  результаты  свидетельствуют  о  том, 
что  в  большей  степени  специалисты  были  сориентированы  на  получение 
готовых  рекомендаций,  и  получение  новых  теоретических  знаний  не 
представлялось  для  них  столь  же  важным  результатом  обучения.  На  наш 
взгляд,  это  связано  с  традиционным  представлением  об  обучении  как  о 
передаче  и  усвоении  определенного  количества  информации,  основная  часть 
которой  часто  незначима  или  малозначима  для  учащихся.  Свое  обучение  на 
курсах  повышения  квалификации  многие  педагоги  воспринимают,  как 
возможность  изучить,  а  затем  и  перенять  опыт  других  учителей, 
педагогических  коллективов  и  отдельных  педагогов  для  переноса  в  практику 
собственной  работы.  В  то  же  время  необходимо  отметить,  что  как  наименее 
значимые 
оцениваются 
результаты 
«совершенствование 
методики 
преподавания», «возможность увидеть свои действия со стороны» и «освоение 
новых  технологий  преподавания».  Педагоги,  по  их  общему  мнению,  не 
нуждаются  в  совершенствовании  методики  преподавания  и  эффективного 
взаимодействия 
с 
коллегами. 
Объяснить 
последнее 
можно 
несформированностью  потребности  увидеть  свои  действия  со  стороны  и 
проанализировать их. 
Результаты  первичной  самодиагностики  педагогами  собственных 
профессиональных  знаний  говорят  о  средней  их  оценке.  Так,  47%  педагогов 
экспериментальной  группы  при  первичной  самодиагностике  оценили 
собственные знания максимально высоко, 43% педагогов оценили свои знания 
как недостаточные для работы. Такая же картина наблюдалась и в контрольной 
группе (46% и 44% соответственно). 
Таким  образом,  ориентиром  совершенствования  современной  системы 
повышения  квалификации  выступают:  разработка  модели  управления 
профессиональным  развитием  педагога  на  всех  уровнях;  организация  работы 
системы  подготовки  и  повышения  квалификации  по  принципу  современного 
кадрового  агентства;  переориентация  системы  на  поддержание  социальной 
мобильности;  разработка  новой  концепции  квалификации  и  новых 
квалификационных  характеристик  специалиста  в  сфере  образования, 
ориентированных  на  включение  в  инновационные  процессы  (процессы 
развития).  Для  того  чтобы  обозначить  основные  подходы  к  повышению 
квалификации  педагогов  нами  были  проанализированы  функции  системы 
повышения  квалификации  педагогических  работников  в  целом,  определена 
суть  происходящих  в  ней  изменений,  прежде  всего,  на  уровне  целей  и 

330 
 
содержания  педагогического  процесса  в  современных  организациях  системы 
повышения квалификации. 
Литература: 
1
 
Нурахметов  Н.Н.  Стратегия  и  тактика  перехода  на  модель 
образования,  ориентированного  на  результат  /  Материалы  по  проблемам 
реформирования системы среднего общего образования в контексте Концепции 
развития образования в РК до 2015 года. - Алматы, 2004, С. 17-20. 
2
 
Мижериков  В.А.  Введение  в  педагогическую  профессию  /  В.А. 
Мижериков,  М.Н.  Ермоленко.  -  М.:  Педагогическое  общество  России,  1999.  -
286 с. 
3
 
Кузьмина  Н.В.,  Реан  А.А.  Профессионализм  педагогической 
деятельности. - СПб, 1993. - 223 с. 
4
 
Венедиктова  Т.А.  Индивидуализация  повышения  квалификации 
педагогических  кадров  в  профессиональном  лицее:  Дис.  канд.пед.наук  /  Т.А. 
Венедиктова.- М., 1998 - 173 с.  
Прозументова Г.Н. Школа совместной деятельности. Эксперимент: 
развитие цели воспитания в исследовательской деятельности педагогов школы. 
- Томск, 1994. - 204 с. 
 
 

жүктеу/скачать 3,88 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: