339
1. Әліп-би кітабының 1-і бетінде тұрған сүгіретті оқытушы
тақтайға салады да, сол нәрсенің жайынан әңгіме қозғайды.
Әңгіме балаларды қозғайды. Балалар мен оқытушы әңгімелесе-
әңгімелесе барып, сол нәрсе турасындағы жұмбақтар, өлеңдер
сияқты нәрселерді айтқызады немесе өзі айтады. Бұл әңгіменің
пайдасы – алынған нәрсені балаларға анық танытып білім
береді, сөйлесуге бойын да, тілін де үйретеді.
2. Салынған сүгіретті балалар дәптерлеріне көшіреді. бұл
көшіру балаларды сүгірет салуға үйрету емес, салғандары
ұқсасын, ұқсамасын әркім әлінше салса болғаны. Мұның
пайдасы – сүгірет салуға балалар әуес болғандықтан, сүгірет
салғандарына мәз болып өздері рақаттанады, қарындаш ұстауға
қолдары үйренеді.
3. Сүгіреттегі нәрсенің атын көшіру. Оқытушы сөзді тұтас
күйінде тақтайға жазады. Балалар дәптерлеріне көшіреді.
Дәптерлеріне көшіруден бұрын былай ету керек дейді:
Оқытушы тақтайға жазып жатқанда, бала лар қарап, бағып
отырады. Жазып болған соң, балалар орнында отырып,
оқытушының жазуына еліктеп, жазған сияқты болып, сұқ
қолдарымен тақтай бетіндегі жазу бойымен жүргізеді. Сонан
соң барып қарындашпен дәптерлеріне жазады.
4. Сөздің дұрыстарын айыру. Ол үшін оқытушы тиісті
сөзді алады да, дыбыстарын анық етіп ашық дауыспен айта-
ды. Әсіресе, кезінде үйретуге керек бо лып тұрған дыбысты
айқындата айтады.
5. Сөзді әріптен бұтарлау. Ол үшін оқытушы әріп арала-
рын ашығырақ жазады. Балалар соның ішінен үйретіп жүрген
әріпті танып алып, бірнеше рет жазады. Солай бірнеше әріпті
танығаннан кейін оқытушы енді әр әріпті жеке күйінде алып
тақтайға жазып, бұл қай сөзде, қандай орында тұр деп сұрайды.
Балалар әліп кітабынан жазылған әріпті сөздің ішінен танып
көрсетеді.
6. Әріптерден сөз жасау. Балалар 4-4 әріпті танитын
болғаннан
кейін солардан құрап, сөз жасайды.
7. Баспа тану. Ол үшін жазба сөздің астына баспа сөз
қойылып, екеуінің әрпі салыстырылады.
Шағын сөзді алдыңғы әдістерше не әріп жаттатып, не
сөз жаттатып, балалардың басын қатырып жалықтыру жоқ.
340
Жұмыстың бір ұшы оқытушыда, бір ұшы балаларда болып,
бұлардың басы білім құятын тек ыдыс есебінде болмай немесе
бір жағы адамша, бір жағы машинаша істемек, екі жағы да зер
салып істейтін болады.
Мұнысы алдыңғы әдістерден артық бір жері болма-
са, екінші бір артық жері – аз сөзді оқи білумен балалар көп
сөзді оқып кетуге жарайды. Сондай артықтығы болғандықтан,
бұл әдіс мәдениетті жұрттардың бәріне де жайылады. Жұрт
өзінің тілінің, емлесінің жүйесіне қарай түрліше ыңғайлап
қолданады. Сондықтан пәлен әдіс, түлен әдіс деп түрлі ат-
пен аталады. Атына қарамай, затына түптеп қарағанда бәрінің
негізі бір болып шығады. Орыстарда түрлі атпен аталған әліп-
би кітабы үйрететін әдістер, татарлардан, мәселен, түрлі атпен
аталған әліп-би кітабы үйрететін әдістер, біздің қазақта да әліп-
би кітабымен үйрететін, олардың бәрі де шағын сөз әдісінің
негізінен құр емес.
Достарыңызбен бөлісу: