248
Біртіндеп қоғам дамуымен бірге алғашқы сыныптар, мектептер,
гимназиялар қалыптаса бастады. Тҥрлі елдерде тҥрлі сатыларда оқыту
мазмҧнында, оның мақсаттарында тҥрлі ӛзгерістерге тҥсе отырып,
мектеп сонда да әлеуметтік институт болып қалды, оның арнаулы –
мҧғалімдер мен педагогтардың педагогикалық іс-әрекеттері арқылы
әлеуметтік-мәдени тәжірибені беру.
Әлеуметтік-мәдени тәжірибені беру формалары мектептің даму
тарихында ӛзгеріп отырды. Бҧл әңгіме (сократтық әңгіме) немесе
майевтика; шеберханалардағы жҧмыс (
қыш ӛнімдерін жасау
, тері ӛңдеу,
тоқу және ӛндірістік оқытудың басқа тҥрлі бағыттарының тәжірибесі),
мҧнда, шәкірттің технологиялық ҥрдіске жҥйелі және мақсатты
қатысуы, оның біртіндеп ӛндірістік операцияларды игеруі негізгісі
болды; вербалды насихат (гувернерлер, «ағатайлар» институты,
монастырьлар т.б.). Я.А. Коменскийдің кезінен бері сыныптық-сабақтық
оқыту бекіді, мҧнда оның сабақ, лекция, семинар, сынақ, практикум
сияқты формалары жіктеліп бӛлінді. Соңғы он жылдарда тренингтер
пайда болды. Оқытушылар ҥшін оның іс-әрекетінің ең қиын
формаларының бірі лекция болып табылса, студент, оқушы ҥшін –
семинар сабақтары, сынақтар екенін атап ӛту қажет.
Достарыңызбен бөлісу: