74
айқындықта болғанын қалайды да, феноменді танып білу мен ұғынудың толықтығына,
қасиеттерінің көп қырлылығы мен көп мәнділігін сезіне алуымызға септеседі. Миф
турасында бұны айта алмаймыз, бұл жерде кестелендіру, жеңілдетілу, бір мәнділік сіңіру
байқалады. Ф.А.Степун игерілетін тақырыптың формасын ықшамдаудың екі жолы бар:
бірі оның мазмұнын, екіншісі – оның мазмұнының тақырыбын ықшамдау деп
тұжырымдайды[312]. Осының соңғысы берілген нәрсенің реңкін, күрделілігін, қарама-
қайшылығын керек етпейтін мифке қатысты. Мифтің болмысты кестелендіруі синедохаға
және кейбірде гиперболаға ұқсайды. Міне, осы сипат бізге жақын дәуірлердегі айқын емес
«қораптағы» мифологиялық объектілерге тән болып келеді.
Мифтер зат, феномен,
тіршілік туралы білімнен, яғни, ақиқаттан (бос және жартыкеш түрдегі), болмысты бір
жақты, кез келген бұрмалаушылық пен адасушылықтан тұрады. Басқаша айтар болсақ,
мифология түйсіктік аяндық пен рационалдық жетімсіздіктің қабысуының ақиқаты.
Сапасы сан алуан мифтерден құрылған мифология өзіне әрі құрметпен, әрі сын көзбен
қарауды қажет етеді.
Достарыңызбен бөлісу: