64
еңбегінен келтірген бұл сөздер оның дыбыс табиғатын терең түйсік арқылы
тани білген биік эрудициясын көрсетеді.
Фонетиканың ең басты мәселесі – тілдің фонемалар жүйесін,
фонемалар құрамын айқындау және оларға қатысты заңдылықтарды жүйеге
түсіру. Осы талаптар Қ.Жұбанов зерттеулерінде де негізгі нысанаға
алынғанын көреміз. Ол қазақ тілі дыбыстарын акустика-артикуляциялық
ерекшеліктеріне қарай топтап, дыбыстың саны мен фонологиялық қызметін
анықтауға көп көңіл бөлген.
Белгілі бір тілдегі дыбыстың фонемалық
қасиеті екінші бір тілде
өзгеше түрде, басқаша айтқанда, фонема бола алмайтын дәрежеде кездесуі
мүмкін. Дауыссыз дыбыстар қазақ және орыс тілінде жуан-жіңішке болып екі
топқа бөлінеді. Бірақ олардың жуан-жіңішкелігі функционалды жағынан
бірдей емес. Орыс тілінде жуан дауыссыз – бір фонема, жіңішке дауыссыз –
екінші фонема. Мысалы:
мел –
мель; мол –
моль сөздерінде
[л]дыбыстарының жуан-жіңішкелігі сөздердің мағынасын ажыратып тұр.
Қазақ тілінде
дауыссыздың жуан-жіңішкелігі сөздердің мағынасын
ажырата алмайды, себебі бұл дыбыстардың фонематикалық қасиеті жоқ,
олар орайласып бір дыбыс типін құрайды да басқа фонемаларға қарама-
қарсы қойылады. Мысалы, [bol – b'öl']; [tol –t'öl']
деген сөздер
дауыссыздардың жуан-жіңішке айтылуы арқылы ажыратыла алмайды, олар
сөз ыңғайына қарай, бірде жуан, бірде жіңішке болып,
қасында тұрған
дауысты дыбыстар әсерімен ажыратылады, сонымен
дауыссызының екі
вариацияда көрініс табуы көршілес дауыстыларға байланысты. Бұл
дауыссыздардың жуан-жіңішкелігінің фонологиялық мәні жоқ. Орыс тілінде
дауыссыздардың жуан-жіңішкелігі сөздердің мағынасын ажыратып, айырым
белгі болып саналады, мысалы
: [кон] (бір жол ойын), [кон'] (жылқы); және
[тест], [тест'] деген сөздің де мағыналары жуан
және жіңішке дауыссыздар
арқылы ажыратылады.
Дауыссыздардың аталған қасиеттері Қ.Жұбановтың назарынан тыс
қалмаған, осыған байланысты ғалымның пікірін келтірейік: «
Жуан-
жіңішкелікті пайдалану да түрлі-түрлі болады. Мысалы, бірде жуан, бірде
жіңішке болып келетін дыбыстар орыста да, бізде де, шуашта да бар,
бірақ солардың өзі әр түрлі: орыстың жуан л дыбысынан біздің жуан л-мыз
жуанырақ, орыстың жіңішке л дыбысынан біздің жіңішке л-мыз
жіңішкерек. Біз жуан-жіңішкелікті былай белгілеп отырмыз: жуан
естілетін л, жіңішке естілетін л».
Қырғыз, якут, түрікмен тілдерін алсақ, мұнда дауыстылардың
созылыңқылығы мен қысқалығы сөздердің мағынасын ажырататыны белгілі.
Мысалы қырғыз тілінде: [mal] сөзі «мал»
мағынасында айтылса, [ma:l]
«мезгіл», «уақыт» мағынасында қолданылады. Сондай-ақ, якут тілінде: [ta:s]
«тас» деген мағынаны білдірсе, [tas] – «сырт», «тыс» деген мағынаны
көрсетеді. Қазақ тілінде созылыңқы мен қысқалықтың фонологиялық мәні
жоқ. Қ.Жұбановтың бұл жөнінде де өз пікірі бар және ұзын-қысқа деген
фонологиялық оппозиция жоқ екенін, оның фонеманы ажырата алмайтынын