т.т. М атерияны затпен барабар
деп қарауды ң бірш ама
ұ зақ тарихы бар. Е ж елгі грек философиясында барлық
саналуан заттарды ң түпкі тегі белгілі бір зат деген көзңа-
рас болған. Ол ең ңарапайы м зат. Ерте заманғы материа-
листер дүниенің алғаш қы негізі, түпкі бастамасы деп су-
ды алған, екінш ілері - ауаны, үш інш ілері отты алған;
сөйтіп, бәрі де судан, ауадан немесе оттан пайда болады
да, қайтадан бәрі де солардың өзіне айналады
деп есепте-
ген. М ысалы, Ф алес үш ін ол - су, А наксимен үш ін - ауа,
Гераклит үш ін - от, Демокрит үш ін - атом ("бөлінбейтін"
деген сөз), П ифагор үш ін - сан, т.т.. Күрделі заттардың
барлы ғы ңарапайы м заттардан ш ы ңқан, солардың ңүра-
масы, қүрам ды заттар сондыңтан да түрақсы з, өзгере бе-
реді. Күрделі заттар бүзылғанда алғаш қы ңарапайым зат-
тарға бөлінеді. А л ңарапайы м біртекті заттар түрақты .
М үнан кейін философтар заттай нәрсенің бәрі атомдар-
дан - өзгермейтін және бөлінбейтін, бос кеңістікте мәңгі-
бақи ңозғалы п ж үретін өте үсақ м атерияльщ бөлшектер-
ден ңүралады деген даны ш панды қ болжам айтты . Сонан
соң табиғатты ң алуан түрлі заттары мен ңүбылыстары-
ны ң мөңгі-баңи өмір сүретін ж алпы
негізін материя деп
түсіне бастады. М атерия осы кезеңнен бастап-аң матери-
а л и с тік б ағы тта бүкіл косм осты ң тү п к і н егізі, бүкіл
өлемнің біртүтасты ғы ны ң ш ы ғаты н тегі ретінде ңарала-
ды. Олар үш ін әлем әртүрлі заттарды ң кездейсоқ ңосын-
дысы ғана емес. Әлем біртүтас нәрсе.
Ж аң а дәуір философиясында (XVII-XVIII
ғ.ғ.) қоғам-
ды қ ө н д іріс пен ғы л ы м н ы ң д ам уы , қоғам д ы ң еңбек
бөліністің тереңдеуі материяны механикалы ң заттармен,
дәлірек айтңанда, заттарды ң
м еханикалы қ қасиеттері-
мен теңгеруге ж ол аш ады. М атериалистік ой енді мате-
рияны заттарды ң белгілі бір түрмен емес, оларды ң бар-
лы ғы на тән ортаң ңасиеттері мен байланыстыруға бейім.
Ал X IX ғ. Ф ейербах болса м атерия барлы қ заттарды ң
ңосындысы деген көзңарасңа ойысады. М аркске дейінгі
м атериали стік философия мен ж араты лы с тану ғылы-
мында м атерия ж өніндегі осы си яң ты
көзқарастар бол-
ды. М үнда талас: м атерияны барлы қ заттарды ң табиғи
51
себебі деп есептеуте бола ма, әлде онан басқа тағы бір бас-
тапқы себеп" бар ма, материялы ң объектілердін, тоқтау-
сыз қозғалыста болатын себебі нө және қозғалы сты ң шы-
ғатын көзі неде, материя бір түрлі болып табыла ма ж әне
сезім арқылы аңғарылатын нақты заттардан өзгеше мате-
рияны дәл сол өзіндей деп ойлауға бола ма деген мәселе-
лер жөнінде болды. Бүл ретте м атерияны барлы қ заттар-
дың алғаш қы негізі деп танып білу үш ін атомдар қозға-
лысының заңдарын ашса болғаны деп есептелді. Соны-
мен ңатар көптеген ғалымдар
физикалык, және хим ия-
лык; процестерді атом дарды ң м ех ан и кал ы ң ж ы л ж ы п
ауысуына апарып саюға тырысты.
Алайда, XX ғасырдың бас кезінде ғы лы м ш еш ілмес-
тей болып көрінген қиы нш ы льщ тарға кездесті. Атомдар-
дың бөлінбейтіндігі ж өніндегі, м атериялы қ бәлш ектер-
ціқ кейбір басқа да ңасиеттері ж өніндегі, энергия ж өнін-
дегі сол кезде үстем болып ж үрген түсініктерді ж оқң а
ш ығарған ірі-ірі ж аңалы ңтар аш ылды.
Ф изика микро-
дүниеге, яғни атом қүбылыстарының дүниесіне тереңдей
еніп, материялы қ бөлш ектерің таңғаж айы п ңасиеттері
мен энергиянын, ж аңа түрлеріне тап болды.
Ғы лымда ж аңадан аш ы лған табы стар м атерия мен
оның қасиеттері жайы ндағы ескі м етаф изикалы ң түсі-
ніктерге мүлде қайш ы келді. Ф изикада дағдарыс туды .
В .И .Ленин "М атериализм ж әне эмпириокритицизм" де-
ген кітабында ғылымда туып отырған ж ағдайды талдай
келіп, физикадағы дағдарыстық себептерін аш ып берді,
идеализм қалы птасы п ңалған үғы мдарды ң күйреуінен
туған ғылымдағы қиы нш ы лы ңтарды пайдаланы п, сол
ғылы мны ң ж етістіктерін бүрмалап отыр деп көрсетті.
1909 ж ы лы В.И. Лениннің м атерияға берген аны қта-
масы:
Достарыңызбен бөлісу: