дері әлеуметтік-тарихи процестердің,
тарихи дамудың
ағымы, оның іш кі ы рғақтары н әрі ж асайды , әрі бейне-
лейді. Сондыңтан кеңістік пен уақы тты тек ф изикалы ң
кеңістік және уаңыт деп түсіну қате. Ж еке адам санасы
болсын, ңоғам ды қ сана бол сын
ондағы к ең істік ж әне
уақыт туралы категория (ойлаудың формасы) әлеуметтік
кеңістік, әлеуметтік уаңы тты ң нәтиж есі. М аркс эконо-
м икалы қ еңбектерінде әлеуметтік кеңістік жөнінде көп
айтңан. М ысалы, тауар айналы мы ны ң өрістеуі, оған сәй-
кес нарыңтың кеңеюі туралы үғымдар бар. Н ары ңты ң ке-
ңеюі ол географиялы қ, не территорияльгқ кеңею емес.
Сол бір территорияны ң ауқы мы нда айырбас қатынаста-
ры ж ан-ж ақты өрістейді. Яғни физикальщ кеңістік өзгер-
мейді, біраң соның көлемінде адамдар ңаты настары ны ң
шеңбері кеңиді. Түпкі табиғаты бір болғандықтан, кеңіс-
тік пен уақы т бірінің ф ункциясы н екінш ісі атңара ал а-
ды. Бүл өсіресе даму процесінде, соның іш інде қоғамдың
дамуда көзге түседі. Яғни, уақы т дамуда түрған
кейбір
қүбылыстар үш ін кең істіктің рөлін атңарады . А дамның
дамуы кеңістіктен гөрі уаңы тты ң шеңберінде өрістейді.
Адамдар, әрине, өздеріне дейінгі ңалы птасқан табиғат-
тағы ф изикалы қ, т.б. кеңістік пен уаңы тты өз тәжірибе-
сінде игереді әрі дамытады. Соның негізінде кеңістік пен
уаңы тты ң әлеуметтік формасын ж асайды . Ол формалар
да тарихи өзгеріп отырады.
Қ азіргі ж инаңталған этнограф иялы қ деректер, адам-
дар ойлауының әр замандағы ерекш еліктері туралы зерт-
теулер олардың кеңістік пен уаңыт туралы үғымдарының
соншалыңты сан алуан екендігін көрсетеді. Себебі әр за-
манда олардың әлеуметтік тәж ірибесінің өзі бір-біріне
үңсамайды және соған сәйкес кең істік басқаш а үйымдас-
тырылып, уақы т та басқаш а өтеді екен. М ысалы, көшпе-
лі халы қтарға кигіз үй әлемнің моделі болған. У ақы тты ң
өлшемі көш , м үш елі' болған. Ң азаң тірш іл ігін ің не-
гізгі түп қазы ғы
- кең дала, ж азьщ ж ер. Ү лы Д аланы А л-
тай, Тянь-Ш ань, Орал, К авказ таулары қорш ап түр. Б үл
ш екара тауларда ж әне одан әрі ңарай ж ау бар деген түсі-
нік халы ң санасына терең үялаған. А лайда, эпосты қ ке-
56
ңістіктегі т а у , өзен си яқты кедергілерді, даланы ң ше
караларын "басқан ікі" деп түсіну өзгерм елі болды. Әр
түрлі та р и х и к о з ғ а л ы с т а р , этн о стар д ы ң
б ел гіл і бір
территорияда қ ал ы п тасу ы , оларды ң м екен -ж айлары н
өзгертуі, басқа этностарды ң бүл территорияға енуі, т.
осы
сияңты процестер, "біздікі - өзгенікі оппозиция
сын түбегейлі өзгертуі м үм кін . Б и ік таулар этностың
киелі ж еріне, ж аудан саң таны п ,
куат алаты н қасиетті
мекендеріне, ал қ ал а көш пелілердің туысқандары түра
тын, тір ш іл ік үш ін қаж етті заттар алаты н түрақ-ж айға
айналуы әбден м үм кін.
4.
Дүниеде ең ғаж ап , керемет қүбы лы с - адамның ру
хани дүниесі,
сана, ой. А дамзат игілігіндегі барлың ма
териалдық ж әне рухани ж етістіктер: зәулім ңүрылыстар,
түрлі техникалык, табы стар, өнер, дін, әдебиет, филосо
фия, ғы лы м - осы ларды ң бәрі сол сананын, қүдіреті.
ъ
ективтік дүниеде сананы ң баламасы ж оқ. Ол тек адамға
ғана тән. Сонда сана дегенім із не? Ол қайдан, қалай паи
да болады?
Сана - бейнеленудің қасиеті.
Бейнепеу - жал-
пы м атерияны ң қаси еті. Б ейнелеудің негізінде бір К¥ ЬІ
лы сты ң ек ін ш і қүбы л ы сң а,
бір дененің екін ш і денеге
тигізген әсерінің салдары ж аты р. Сана да сол өсерінің нә
тижесі. "Б үкіл м атерияны ң ш ы н мәнінде түйсікке үқсаи
тын ңасиеті, - деп ж азд ы В .И .Л енин, - бейнелену ңасие
ті. Б үл п ікір тірі м атерия мен өлі материя арасында та
биғи байланыс бар екенін көрсетеді. Бүдан келіп, ең жо
ғары бейнелену — сананы ң өзі де бірден пайда болмаи,
бірте-бірте дамудың нәтижесінде ш ьщ қанын көрем із. лі
материяда бейнеленудің екі түрі кездеседі, бірі изомор
физм, екінш ісі - гомоморфизм.
Достарыңызбен бөлісу: