дәнекерлі, қүрал-саймандар арқы лы , өзара қоғамдасу ар-
қы лы қаты насады . Бүл процесс өзі атқараты н іс-әрекет-
терді де, оның өзгеретін объектісін де ж әне аңырында өзі-
нің кім екенін де белгілі дөрежеде көре білуді, түсіне бі-
луді де ңаж ет етеді.
Осыған орай адам табиғатңа, ж алпы
әлемге солардың
тек бір бөлшегі ғана емес, олардан бірш ама бөгделенген,
оңш ауланған сырт күш тей қаты нас ж асай алады. Сол ар-
ңы лы
ол өзін де өзгертіп, өзінің м үм кіндіктерін ортаның
мүмкіндіктерімен үш тастырады, өзіне де сырт көзбен қа-
рай алады . Бүл, әрине, адамдардың тарихы нда өзгере бе-
ретін ж ағдай.
А йты лм ы ш ж ағдай адам ны ң әлемдегі алаты н орнын,
оның өмірінің түпкі мәнін, оның кім болатындығын, болуы
керектігін алдын ала ш еш ілген, онсыз-ақ, онан бүрын-аң
аны ңталған мәселе ретінде ңарамайды . Керісінш е, оның
барлығын адамның өзі ш еш уін, өзі аны ңтауы н керек ете-
ді. Яғни, адам әлемі үнемі
белгілі бір дәрежеде ш еш іліп,
не ш еш ілмей ж ататы н, бірақ толассыз оның алдында ше-
ш ілуін, аны ңталуы н күтіп түрған ж үмбаңтай болып тү-
рады.
Достарыңызбен бөлісу: