Шарт ты бел гі лер Жаңа тақырыпты меңгеру тапсырмалары

212
жүр дік. Сөйт іп ша ғын бір шұң қыр ға тап бол дық. Ол он ша лық ты 
те рең емес екен. Қа рай ған кө лең ке сі әлі де бол са бір жа ғы на жан-
та йып, қа ра ту шы тө гіл ген сау ыт тай бо лып жа тыр. Сол кез де ме ні 
«Шұң қыр ға тү сіп бір бай қа сам қай те ді?» де ген әуес тік би ле ді.
Со дан абай лап, шұң қыр ер неуін де гі тас тар ға ая ғым ды ті реп, 
қол мен де ұс тап, жа йымен іші не түс тім. Сар тай сырт та, ма ған бір 
жағ дай бол ған да қол ұшын бе ру ге әзір. Шұң қыр дың іші әжеп-
теуір үл кен, кең әрі те гіс еді. Мен кө лең ке ге ен дім. Сол-ақ екен, 
ком би не зо ным ның сол же ңін де гі тер мо ме тр дің тү тік ше сін де гі 
қы зыл түс ті сы нап тө мен қа рай жыл жи жө нел ді. Де нем ді су ық 
ал ған дай күй ке шіп, сәл кі бір тік теп қал дым. Бі рақ қай та шы ғу ға 
на мыс тан дым. Сөйт іп, қап-қа раң ғы дү ние ге тап бол дым. Ай дың 
Күн сәу ле сі тү сіп тұр ған жа ғы өзін ше бір бө лек дү ние си яқ ты. 
Төбем де әл гін де ға на кө мес кі кө рін ген жұл дыз дар жа пыр лай ды.
– Мер ген! Ей, Мер ген! – де ген ха бар жет ті шы ны ду лы ға ішін-
де гі ды быс қа был да ғыш тан.
Мен жалт бұ ры лып, жо ға ры қа ра дым. О йыма «Сар тай бір де ме ге 
ұшы ра ды ма?» де ген кү дік кел ген еді. Қа ра сам, ол көз ал дын оң ала-
қа ны мен қал қа лап, әл де кім ді із деп тұр. Ме ні көр мей тін тә різ ді.
АР
МА
Н-
ПВ
 б
ас
па
сы

213
– Не бол ды, са ған Сар тай? Кім ді із деп тұр сың? Әл де кө зі ңе 
ұша тын бей мә лім бір де ме елес те ді ме?
– Жоқ! – де ді Сар тай іліп ал ған дай, – кө зі ме еш те ңе де елес-
те ген жоқ! Мен се ні тап пай тұр мын!
– Тап па ға ның қа лай? Мен еш қай да кет кен жоқ пын!
– Кө лең ке ге ен ген бой да зым-зия бол дың! – де ді ол тол қып.
– Ал сен ме нің көз ал дым да сың!
– Кө лең ке ден шық шы! – де ді ен ді Сар тай дег бір сіз де ніп.
– Жа рай ды. Қа зір.
Мен кө лең ке ден шық тым. Сар тай ме ні жо ғал тып тап қан дай 
қат ты қу ан ды. Шұң қыр ер неуі не шы ға бер ге нім де қо лым нан 
тар тып алып, құ шақ тай ал ды. Ре ңі нің бо зар ға ны да шы ны ду лы-
ға ның іші нен ап-анық кө рі ніп тұр.
– Ен ді сен тү сіп көр ші! – де дім мен.
– Одан да Жер де гі си яқ ты жа сы рын бақ ой на сақ қай те ді? – де ді 
Сар тай.
– Қа лай ша?
– Не қа лай ша сы бар? Сен із деу ші, мен жа сы ры ну шы бо ла мын. 
Кө зің ді жұ мып, елу ге дей ін са най сың. Со дан соң із дей бер!
– Жа рай ды, ой на сақ ой на йық,– де дім мен.
Са нап бол ған соң кө зім ді ашып із дей бас та дым. Жым-жырт. 
Ма на жүр ген жыл жы ма лы зау ыт-ав то мат ты жүй елер де алыс тап 
кет кен. Шұң қыр ішін әрі-бе рі қа рап, Сар тай ды кө ре ал ма дым.
– Сар тай! А, Сар тай! Қай да сың, кө ріп тұр ған жоқ пын! – де дім 
ен ді өзім де үрей ле ніп.
– Мұн да тұр мын ғой! – де ді ол мәз бо лып. 
Ар тын ша кеңк-кеңк күл ге ні де мик ро фон ды қы рыл да тып 
жі бер ді. Мен де күл дім. Бі рақ сон да да сы ры бей мә лім та би ғат қа 
сен бей жү рек сі не мін. «Ай да се ру ен дей міз деп жү ріп, бір-бі рі міз ді 
жо ғал тып ал сақ» де ген үрей лі ой би лей бас та ды. Әрі-бе рі қа рап:
– О йын біт ті, Сар тай! Мен же ңіл дім! Шы ға бер! – де дім.
– Қа зір! – де ді ол.
Бір ме зет те Сар тай кө лең ке нің ше ті не шы ға кел ді. Ол шұң қыр-
дың ер неуі не жет кен де қай та жо ғал тып алар дай қо лы нан шап бе-
ріп ұс тай алып, өзі ме қа рай тарт тым. Сөйт іп, еш қа шан о йымыз ға 
кел ме ген жа сы рын бақ о йынын ой на дық. Ке шік пей Ай та би ға тын 
зерт теу жұ мы сын аяқ тап, кө кем кел ді. Та мақ та нып бол ған нан 
кей ін пә тер де оты рып, екеу міз жа ңа ғы көр ген қы зық та ры мыз ды 
ай тып күл дік.
– Бұл – күл кілі емес,– де ді әкем те ре зе ден тір ші лік сіз Ай та би-
ға ты на 
қа рап 
оты рып,– 
кө лең ке нің 
қоюлы ғы 
Ай да ғы 

жүктеу/скачать 9,92 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: