372
373
Олардан сен ілім үйрен, білім біл,
Жақсылықты жаса, тартып тіліңді.
4345 Хақихат, дін зердеге сап жаттары,
Білімдері — шын шариғат шарттары...
Ғылым, дана болмағанда жаһанда,
Жерде игілік* өнбес еді қашанда.
Шырақ болды елге олардың ілімі,
Адастырмас — жанса түннің түнегі.
Шырын сөзбен үлесіп тұр мүлкіңнен,
Қызмет жасап, дəм бер жылы күлкіңмен.
Именіп* тұр, тілмен текке есілме,
Ғайбат сөзді удай сақтар есінде.
4350 Тіліңді тый, тұз-дəміңді келтіргін,
Қадір тұтып, сыйла оларды, желпіндір.
(Тұз-дəм татыр, сөзден қуырдақ қуырма,
Қадірле де, көтер сыйлы тұғырға.)
Істе айтқанын, білімін ұқ, жатта да,
Қылық-құлқын жамандама, даттама.
Ілімі ғой олардағы керегің,
Айтып берсе тура жолдың дерегін.
Олар — серке, қой ішінде бастаған,
Бастаса, қой түзу жолдан қашпаған.
Бұларменен араласып, сыйлас бол,
Екі дүниеде құт дарытар, қимас бол!
52. ОТАШЫЛАРМЕН ҚАЛАЙ ҚАТЫНАСУ КЕРЕКТІГІ
АЙТЫЛАДЫ
4355 Бұдан басқа талай топтар тағы бар,
Білімі де, білігі де алуан.
Соның бірі — оташылар, ғажабы —
Күллі дерт пен кеселіңді жазады.
Ең керекті кісілерің, оларсыз,
Тірлік ісі оңалмайды — соларсыз...
Тірі жанды кесел мен дерт буады,
Оташылар емдеп шипа қылады.
Кесел — кісі өлімінің дос-жары,
Өлім — кісі тірлігінің қас-жауы!
4360 Бұларды да жақсы көріп, жақын жүр,
Керек жандар, құқын сақтап, хақын біл!
Достарыңызбен бөлісу: 
