Қазақ демократиялық элитасы оны тіпті «қазақ мұңшылы»
деп те
атады, себебі ол еркіндігі
мен тәуелсіздігін патша
үкіметі
тежеген қазақ
хал
қының болашағы үшін қатты уайымдайтын. Ол өз отаны Қазақстанды
өте жақсы көрді. Бірде ол:
«Біз өмір сүріп отырған мына жерлер адамның
на
ғыз отаны... Адам ата мен Хауа ананың жұмағы Ертістің жоғарғы
жа
ғында болғанына менің күмәнім жоқ», – деп жазған болатын.
Григорий Николаевич
қазақ және орыс халықтары достығының нағыз
жа
қтасы болды. Өз жерлестері қазақтардың болашағы үшін алаңдады,
оларды
ң ізгі ұлттық сипаттарын атай отырып:
«қазақтар – сергек,
салауатты,
өмірге құштар халық: олар көңіл көтергенді ұнатады, киім
кигенде ашы
қ түстерді, өмірде мерекелерді жақсы көреді» деп көрсетті.
