дегенге сүйенген Дж.Миллер мен Н.Хомский тарапынан 1963 жылы ұсынылды. Олар
сӛйлеуді элементтердің мынадай бірізділігі ретінде сипаттауға мүмкін деп есептейді:
болып ӛткен (предшествующих) элементтердің пайда болуының бар болуы (наличие) мен
ықтималдылығына тәуелді болатын тілдік тізбектің әрбір жаңа элементінің кӛрінуі жүзеге
Мысалы, «әрбір бесінші элемент болып ӛткен тӛрт элементтердің кӛрінуіне
тәуелді пайда болу мүмкіндігіне ие болады» деп пайымдалды. Бұл тілдік элементтердің
44
бір ізділігін статистикалық процедуралар кӛмегімен сипаттап кӛру болып табылады.
Дегенмен, бұл теория бойынша сӛйлесім әрекетін жасауды бір ізділікпен (солдан оңға
қарай) үйрену үшін бала сӛйлей алғанға шейін ӛз ана тілінде 2100 орасан зор кӛлемде
сӛйлем тыңдауы қажет. Бұл теорияны сынаушылардың ескертуінше, бұл үшін он адамның
ӛмірі де жеткіліксіз.
Достарыңызбен бөлісу: 
