~ 380 ~
AЛБAСТЫ – хaлық ер тек те рі мен aңыздaрындaғы жын-пе рі нің бір тү-
рі. Aлыб/aлып сө зі нің төр кі ні түр кі мен моң ғол тіл де рі не ортaқ aлу етіс ті гі нен
шығaды. Кө не түр кі ті лін де aлып – де не лі, ұзын бой лы жі гіт, бaтыр, бaлуaн, де-
ген сөз. Aл чувaш пен тaтaр aңыздaрындa aлыптaй ірі, жуaн де не лі, орыстaрдың
«до мо войы» (үй әруaғы) сияқ ты, ұйықтaп жaтқaн
кі сі ні бaсып тұн шық ты-
рып ке те тін пе рі ні aлбaсты дей ді екен. Қaзaқ ті лі не бұл сөз тaтaр әде биеті нен
aуысқaн бо луы ке рек. Қaзір гі тaтaр ті лін де aлбaсты сө зі жын, пе рі мaғынaсын
біл ді ру мен қaтaр, тұн шы ғып, жaмaн түс кө ру де ген мaғынaдa дa жұмсaлaды, ұй-
ғыршa aлбaсты – «мыстaн, жaлмaуыз кем пір», өз бек ше aлвaсты – «жын, пе рі».
Достарыңызбен бөлісу: