251
ИСАР
Исар – пайғамбарлар мен Аллаһтың әулие құлда-
рына тән пидашылдық пен жомарттық шыңы болған
ерекшелік. Жанынан пидакештік жасап, ақысынан бас
тартып, өзі мұқтаж бола тұра ақысы мен мүмкіндігін
басқа бір мүминге аудара білу. Әр жағдайда өзінен бұ-
рын дін бауырының тыныштығы мен бақытын ойлай
білу. Яғни «мен» – деуден басқалардың қамын жеуге
өтіп, «алдымен мен» орнына «алдымен ол» деп айта
білу.
«Инфәқ деген не?» – сұрағына
Хаким Термези:
«Инфәқ – басқасының қуанышымен куану» – деп
жауап берген
31
.
Хақ достарын бұл көркем мінезге жетелеген ең
қуатты әсер – олардың жаратылыстарының мейрім
31. Садық Дана, Алтынолук сұхпаттары, 3, 48.
252
қамырымен ашытылғаны. Олардың «Мүминдер тек
бауыр ғана...»
(Хұжурат, 10)
деген иләһи баянын, әсіресе,
қиын уақыттарда құлшылық шабытымен орындаулары.
Исар – жомарттықтың шыңы. Өйткені жомарт-
тық – мүліктің көбін өзіне керек емесін беру. Исар –
адамның мұқтаж және өзіне керек нәрсесін бере алуы.
Исар – нәпсінің бас көтеруін өшіріп, қалауларына бөгет
қойып алынған рухани жеңіс.
Раббымыз құлдарының бойынан көруді қалаған бұл
мінез туралы аятта былай дейді:
Достарыңызбен бөлісу: 
