Құдай қаласа, біз де исар иесі боламыз.
сұрады. Аллаһ Елшісі
«Жанымда саған бере алатын ешқандай затым
жоқ, бар да менің атымнан сатып ал, дүние-мүлік
келгенде өтеймін» – дейді.
Мұны естіген Хазіреті Омар
:
«О, Аллаһ Елшісі! Жаныңда бар болса берер-
сің, жоқ болса, Аллаһ сені күшің жетпейтін нәрсемен
міндеттемеген» – дейді.
Хазіреті Пайғамбарға
r
Хазіреті Омардың бұл
сөзі ұнамайды. Әнсардың бірі:
«Әке-шешем саған пида болсын, ей, Аллаһ Елшісі!
Бер! Арштың Иесі (Аллаһ) азайтады деп қорықпа!» –
дейді.
Бұл сахабаның сөздері Пайғамбарымызға ұнайды.
Күлімсіреп:
«Мен де осылай әмір етілдім» – деді
(Хәйсәми, 10, 242)
.
Яғни, Пайғамбарымыз
r
қарыз алып инфәқ ете
алатындай жомарт болатын. Оның басқаларды ойлау-
дағы бұл ақыл жетпес нәзіктік пен сыпайылығы біздер
үмметі үшін нендей көркем іс-әрекет үлгісі!
Аллаһ Елшісіне
r
сүт алып келгенде оны алды-
мен кедей сахабалар Асхабүс-Сұффаға ұсынатын. Са-
хабалары аш болғанда өзін тойдыруды ойламайтын.
Өйткені Оның назарында инфәқ пен пидакештік ләз-
заты сезіле алатын барлық ләззаттардан жоғары еді.
ХАҚ ДОСТАРЫНЫҢ ҮЛГІЛІ МІНЕЗ-ҚҰЛҚЫ
256
Ақын Пайғамбарымыздың
r
бұл исар күйін тама-
ша бейнелейді:
«Біреу Сені жомарттықта бұлттарға ұқсатса,
мадағында қателескен болады. Өйткені бұлттар
бергенде жылайды, ал Сен бергенде күлімдейсің».
Хазіреті Пайғамбар Мырзамыз
r
мен Әбу Бәкір
қайтыс болғанда Хазіреті Айша
c
анамыздың
бөлмесіне жерленген еді. Хазіреті Айша анамыз бөл-
месінде қалған бір адамдық жерге өзінің жерленуін
қалаған еді. Бірақ Хазіреті Омар
қанжарланып
ауыр жараланғанда, сол жердің өзіне берілуі үшін ұлын
Хазіреті Айша
c
анамызға өтінішін жеткізу үшін жі-
береді. Хазіреті Айша
c
анамыз өз орнынан бас тар-
тып, ол жерді Хазіреті Омарға
сыйлайды.
Хазіреті Айша
c
анамыздың аузы берік болған
бір күні кедейдің бірі келіп, жейтін бір нәрсе сұрайды.
Хазіреті Айша анамыз үйінде кешке ауыз ашатын бір
тілім наннан басқа еш нәрсе жоқ болатын. Қызметшісіне
нанды беруін бұйырады, қызметшісі қарсылық танытса
да Хазіреті Айша анамыз табандылық танытып, нанды
бергізеді. Кеш болғанда біреу Хазіреті Айша анамыз-
дың үйіне бір жілік піскен қой етін жібереді. Хазіреті
Айша анамыз қызметшісін шақырып:
«Ал, же, бұл сенің (беруге қимаған) наныңнан дәм-
дірек!» – дейді
(Муатта, Садақа, 5)
.
Өйткені олар Аллаһтың құлынан жомарт және
ИСАР
257
ықыласпен инфәқ еткен құлын қиын жағдайда қал-
дырмайтынын жақсы білетін. Аятта айтылады:
Достарыңызбен бөлісу: