ж1бектен бурм е жага салыпты. Ж етпей калган гой! У стш е
ж1бектен бурм е жага салыпты. Ж етпей калган гой! У стш е
ж апа-ж алгы з кара кок баркыт кам зол... Баска
бар
д ей с щ , T onipi. Бар бол са , киер eдi гой.
к ос жылкы
алган сулуы м ы з осы ма?
б еп м н ен ак бола
алмас. Уш ул,
кыз тапканнан кeйiн
oлi. Эуе;п
сол бес баланы тауып керсш !.. Ту сыртыннан
©Tin
бара
жаткан K03i кандай жаман едЕ Жынды M ycipen несш мак-
тан журген?.. Аягындагы кecтeлi етж кызыл шубар бол-
май, кек шубар болса , кандай жарасымды болар eдi. Аш -
арыктын кызы Шынар да соны н 6ipeyiH к и т алыпты.
«К едейдщ Kep6e3inen сакта» деген осы-ау!..». Айтолкыннын кол серм еуш е орай eKi жас ейел шы-
мылдыкты Улпаннын алдына эк ел ш устагалы онтайла-
нып кeлeдi.
— Келш! — дeдi Улпан Айтолкынга, — шымылдыгы- нызды opi эке'пшзпп! М ен оз ауылыма оз1м шымылдык
буркенш баргым кeлмeйдi.
0 3 in улкен б о й б ^ е л е р катарында устам келген А йтол
кынга Улпаннын «келш» дегеш Еменалынын камшысы-
нан да катты тидi. Еменалы оны камшылап-камшылап
алатын.
— Не дейдй? «О йбай-ай, кергенЫзш-ай!».
— Е лш нщ ж ер-суы н, бала-шагасын коре ЖYpeйiн де , —
дeдi Улпан даусы н аз гана жумсартып. — Bpi 0KeTini3.
— Е, мейлщ , ендеш е... Журт сек се, e3iaai согер! К,ыз-келшшектер тобы козгалып к ета. Бэрш щ алдында
Айтолкын жалгыз кетш барады. Журт алдында абыройыи
токпей, кеш алдын бастап отпек mi.
Улпан мен Шынар акырын-акырын куле с е й л е с т катар
Достарыңызбен бөлісу:
