Е сеней буларды: — Пай-пай, TypiKneH-ай! — деп карсы алды. — К,ыс
бойы аулаган каскырларынды сатып, ат-арба алыпсыц.
Кдгынынды калай асырайсыц?
— Ж аксы катын байын e3i асырайды. — Е сен ей , ертец мен д е осы ндай ат-арба алатын б о л - дым. Б iздiн аттар еркек ек ен , — дeдi У лпан. — Ш аптым дeceцш i! — Ш абы лды н, Е сен ей , шабылдыц! — И о, н е 6iripin кайттын? — EopiH д е 6 n ^ i M . А к т а да 6irri. Бес к у н н ен кей4н уйге кайтамын. Оган д е й т к у н д е калага бары п, монш ага тусем ш . С ен д е Tycecin!.. У лпан айтканын оры ндап, отауы н, ж у п н , сатып алган дуни елн тн 6ip кош туйеге арттырып, кос кара кок ж еккен тарантаска шешес1мен eKeyi катар отырып, е з ауылына кайтып Kerri... Аттанарда жалгыз тапсырганы ак бота болды . -
8 5
-
— M ycipen ага, Ш ынарга солем айтыныз, мен келген- ше ботаны T i p i
жанга корсетпесш! — дeдi. III
— Ал жас келш , ешп ауылга деш н жаяулап барасыц... Келш болып сыныксыган турщш де 6ip корешшш сенщ... — дeдi Есеней поуескеден тусе берген Улпанга. — Сол сыныксу деген щ менщ колымнан келер ме екен деп 03iM де коркып келем ... Тек, сен карамайтын бол ма ган, жарай ма? — Жарайды. K eлiндi карсы алуга ш ыккан кы з-келш ш ектер тобына жакындаган со н , Есеней Улпан мен ш еш есш поуескеден TYcipдi
де, 03i
ауылына карай ж у р т K e rri.
П оуеск еден кеш н, тарантаста келе жаткан Улпанны н жакын жeнгeлepi де сол жерде T y c i n калды. Е сенейдщ салт келе жаткан
