264
80—90-жылдардаѕы саяси демократияландырудыѓ
барысында Латын
Америкасыныѓ еѓ дамыѕан елдерiнде кiметтiѓ бiр ќлеуметтiк-саяси
кљштерден екiншi бiр кљштерге кшуiне тзе алатын, тџраћтылыѕы жеткiлiктi
демократиялыћ институттар ћалпына келтiрiлдi немесе жаѓадан ћџрылды.
Дќл осы жаѕдай солшыл партиялар мен коалициялары жетек-
шiлерiнiѓ кейiннен демократиялыћ сайлауларда
билiк басына келуiне
мљмкiндiк бердi.
Ћџнсызданудыѓ тоћтатылуы, ћаржы жаѕдайыныѓ бiршама
тџраћтануы, банк саласы мен телекоммуникациялар жљйесiнiѓ
жаѓартылуы, Латын Америкасы экономикасыныѓ дљниежљзiлiк
нарыћтаѕы бќсекелесу ћабiлетiнiѓ артуы 1998 жылдыѓ ортасына дейiн
жаѓа либералдыћ саясаттыѓ
терiс зардаптарын болдырмай, теѓестiрiп
џстап отыруѕа к)мектестi. Алайда 1998 жылы ќлеуметтiк-экономика-
лыћ баѕытћа тљзетулер енгiзу ћажет екендiгi айћын болды. Барлыћ
дерлiк саясатшылар жќне халыћаралыћ џйымдардыѓ басшылары
Латын Америкасындаѕы реформалардыѓ «Екiншi толћыны» жќне
ќлеуметтiк мќселелердi шешудiѓ маѓыздылыѕы туралы айта бастады.
Достарыңызбен бөлісу: