Саясаттың институционалды субъектісі

жүктеу/скачать 141,5 Kb.

Дата	08.03.2023
өлшемі	141,5 Kb.
	#72579

Байланысты:
Саясаттану, Әлеуметтану Булумбаев О.Р. платонус тесты каз 2 РК.doc. (1) (1)

Саясаттың институционалды субъектісі:
Мемлекет.
Демократия.
Ұжым.
Тап.
Қоғам.
1857 жылы АҚШ-тың Колумбия колледжінде «Тарих және саяси ғылым» кафедрасын ашқан профессор:
Ф. Либер.
Дж. Локк.
Дж. Берджесс.
Ф. Аквинский.
Ш. Монтескье.
Демократия тарихында бірінші рет референдум өткізілген мемлекет:
Швейцария.
Ұлыбритания.
АҚШ.
Франция.
Италия.
Антропологиялық бағыт бойынша саясаттың мәні:
Саясат - ол адамдар арасындағы қарым-қатынастың бір түрі.
Саясат - ол әр түрлі әлеуметтік топтар арасындағы бәсекелестік.
Саясат - ол мемлекеттік іс-әрекеттерге қатысу.
Саясат - ол адам құқықтарын қорғауға бағытталған іс әрекет.
Саясат - ол ұжымдық мақсатқа жетудегі іс әрекет.
Биліктің әлеуметтік ресурстарына жатады:
Мәртебені өзгерту.
Ақша.
Әскер.
Халық.
Бұқаралық ақпарат құралдары.
Мемлекеттің пайда болуының патриархалды-патерналистік концепциясының авторы:
Конфуций.
Ж.Ж. Руссо.
Дж. Локк.
Т. Гоббс.
Н. Макиавелли.
«Саяси мәдениет» ұғымын ғылыми айналымға алғаш еңгізген ғалым:
И. Гердер.
В. Парето.
Г. Алмонд.
С. Верба.
Дестют де Траси.
Саяси ғылым тарихында Ж.Ж. Руссоның танымал идеясы:
Халық егемендігі.
Билік легитимділігі.
Адамгершіліксіз саясат.
Зорлықсыз саясат.
Билік бөліну.
Аристотельдің ойы бойынша мемлекеттің басқару түрінің ауысу себебі:
Берілген тендіктің болмауы.
Адамдардың әдет-ғұрыптарының бұзылуы.
Билік үшін күрес.
Халықтың еркі.
Меншіктің болмауы.
Монарх заң және атқару биліктері қолына толық алған басқарудың түрі:
Абсолюттік монархия.
Парламенттік республика.
Президенттік республика.
Жартылай президенттік республика.
Мобилизациялық моделі.
«Полития» басқарудың ең тиімді түрі деп белгілеген ойшыл:
Аристотель.
Т. Гоббс.
Дж. Локк.
Платон.
Демокрит.
Екінші дүниежүзілік соғыс кезеңінде нейтралитет саясатын қолданған мемлекет:
Швейцария.
Германия.
АҚШ.
Улыбритания.
Жапония.
Платонның пікірі бойынша мемлекет түрлерінің ауысу басты себебі:
Адамдар пейілінің бұзылуы.
Олигархия билігінің күшеюі.
Қысымшылық.
Қоғам пікірлерінің ықпалы.
Берілген тендіктің болмауы.
Егемендік тұжырымдамасының авторы, абсолютизмнің идеологы:
Ж. Боден.
Д. Локк.
Т. Гоббс.
Э. Берк.
М. Вебер.
Марксистік ажырату бойынша саяси жүйелердің мына түрлері белгіленеді:
Капиталистік.
Либералдық-демократиялық.
Конфедеративтік.
Популистік.
Англо-американдық.
Саясатты - «мемлекетті басқару өнері» деген мағынада түсіндірген ойшыл:
Аристотель.
Платон.
Әл-Фараби.
Руссо.
Макиавелли.
Билікті институционалдық қарым-қатынастардың ерекше түрі деп түсіндіретін ғылыми концепция:
Коммуникативті.
Реляциондық.
Құрылымдық.
Бихевиористік.
Инструменталдық.
Билік ресурстарының ішінде адамдардың қоғамдағы статустарын өзгертуге арналған құралдардың түрі:
Әлеуметтік.
Экономикалық.
Ақпараттық.
Күш ресурстары.
Демографиялық.
Қазіргі барлық қоғамдарда билік:
Амбиваленттік сипатта болады.
Легитимді сипатта болады.
Одақтық сипатта болады.
Тұрақты сипатта болады.
Демократиялық сипатта болады.
Биліктің толық бөліну тәртібі қандай басқарушылыққа тән:
Президенттік Республикаға.
Теократиялық тәртіпке.
Абсолюттік монархияға.
Тоталитарлық тәртіпке.
Парламенттік Республикаға.
Христиандық саяси бағыттың негізін салушылардың бірі «құдай қаласы - «шіркеу» және адамзат қаласы - «мемлекет» - деп қарастырған ойшыл:
А. Августин.
Дж. Локк.
Т. Гоббс.
Ф. Аквинский.
Ж.Ж. Руссо.
БАҚ билік ресурстарының келесі түріне жатады:
Ақпараттық.
Демократиялық.
Күш қолдану.
Экономикалық.
Әлеуметтік.
Қытайдың отаршылдық басқару жүйесіне талдау жасаған ХІХ ғасырдағы қазақ ойшылы:
Ш. Уалиханов.
А. Құнанбаев.
Ы. Алтынсарин.
Ш. Канаев.
Ш. Құдайбердиев.
«Қазақстан жолы» атты енбектің авторы:
Н. Назарбаев.
М. Жұмабаев.
Л. Гумилев.
А. Байтұрсынов.
Д. Қонаев.
Халықаралық саясаттанушылар ассоциациясының құрылған жылы:
1949.
1857.
1880.
1903.
1961.
Билікті ерікті іске асырудағы әдіс пен құралдар жиынтығы:
Биліктің ресурстары.
Биліктің бөлінуі.
Биліктің қайнар көздері.
Биліктің легитимділігі.
Биліктің нәтижесі.
Қазақстан саяси ойлар тарихында «Бірліккен Түркестан» идеяның авторы:
Мустафа Шоқай.
Абай Қунанбаев.
Ахмет Байтұрсынов.
Мағжан Жұмабаев.
Сакен Сейфулин.
«Бюрократия әр уақытта өзінің ықпалын нығайтуға ұмтылады» деген саясат заңының авторы:
С. Паркинсон.
М. Вебер.
М. Дюверже.
Р. Михельс.
П. Сорокин.
Монархиялық басқаруды «абсолюттік» және «саяси» деп бөлген орта ғасырдағы христиандық ой-ағымның негізін қалаушы:
Ф. Аквинский.
А. Августин.
И. Златоуст.
Т. Гоббс.
Дж. Локк.
«Қайырымды қала тұрғындары туралы» атты енбектің авторы:
Әл-Фараби.
Ж. Баласағұн.
М. Қашғари.
А. Ясауи.
Қорқыт.
«Салыстырмалы саясаттану» атты еңбегінде «тарих - өткен саясат, саясат - бүгінгі тарих» тезисін айтқан және АҚШ-да салыстырмалы саясаттанудың қалыптасуына айтарлықтай үлес қосқан ғалым:
К. Фридрих.
Д. Истон.
М. Вебер.
Б. Муссолини.
Ж.Ж. Руссо.
Қандай да бір ұлттық, этникалық, нәсілдік немесе діни белгілеріне қарай халықты түгелдей немесе жекелеп қырып-жою:
Геноцид.
Гендер.
Глобалистика.
Герменевтика.
Геосаясат.
Салыстырмалы саясаттану пәнінің ерекше субстанция ретінде пайда болу кезеңі:
ХХ ғ. 50 жылдары.
XIX ғ. 20 жылдары.
XIX ғ 50 жылдары.
ХХІ ғ. 30 жылдары.
XVIII ғ. 70 жылдары.
1948 жылы саясаттануды жоғарғы оқу орындарында міндетті пән ретінде оқытуды ұсынған халықаралық ұйым:
ЮНЕСКО.
ЮНИСЕФ.
НАТО.
ТМД.
ОБСЕ.
Адамдардың белгілі бір аумақтың шекарасынан өтіп, ұзақ уақытқа бір жолата қоныс тебу үрдісі:
Миграция.
Нацизм.
Расизм.
Геноцид.
Ксенофобия.
Саясаттанудың жеке академиялық ғылым ретінде қалыптасқан жылы:
1857 жылы АҚШ-та.
1857 жылы Ұлыбританияда.
1857 жылы Германияда.
1857 жылы Ресейде.
1957 жылы Францияда.
Қоғамдық меншікті жақтаған грек ойшылы:
Платон.
Аристотель.
Полибий.
Сократ.
Гераклит.
АҚШ-ғы алғашқы саясаттану кафедрасының ашылған жылы:
1857.
1878.
1903.
1868.
1905.
АҚШ-та саясаттанушылар ассоциациясының құрылған жылы:
1903.
1857.
1880.
1948.
1961.
«Саясат - ол адам құқықтарын қорғауға бағытталған іс-әрекет» деп анықтаған автор:
Дж. Локк.
М. Вебер.
Т. Гоббс.
Платон.
Т. Парсонс.
Әр адам жеке меншікке құқылы деп көрсеткен грек ойшылы:
Аристотель.
Платон.
Полибий.
Сократ.
Демокрит.
ҚР тиісті әкімшілік-аумақтық бөлініс қарамағындағы аймақтың жай-күйіне жауапты жергілікті орган:
Мәслихат.
Мемлекет.
Мәжіліс.
Сенат.
Парламент.
Берілген саяси билікті қоғам мұшелері өз еркімен мойындау және қабылдау заңдылығы:
Легитимділік.
Интеграция.
Толерантылық.
Ментальдылық.
Консолидация.
Монарх заң және атқару билікті толық қолына алған басқарудың түрі:
Абсолюттік монархия.
Парламенттік республика.
Президенттік республика.
Жартылай президенттік республика.
Мобилизациялық моделі.
Қытайдың басқару жүйесіне, мәдениетіне талдау жасаған 19 ғасырдағы қазақ ағартушысы:
Ш. Уалиханов.
А. Құнанбаев.
Ы. Алтынсарин.
А. Байтұрсынов.
Ш. Құдайбердиев.
Жапония, Қытай, Қазақстан саяси жүйелерін біріктіретін ортақ белгі:
Унитарлы мемлекеттік құрылымның болуы.
Монархиялық басқару түрінің болуы.
Конфедеративті мемлекеттік құрылымның болуы.
Империялық құрылымның болуы.
Федеративтік құрылымның болуы.
«Сот реформасы» атты жобасында қарапайым қазақтардың қолайлылықтары үшін сот жүйесінде өзгерістер жасау керек деген 19 ғасырдағы қазақ ағартушысы:
Ш. Уалиханов.
А. Құнанбаев.
Ы. Алтынсарин.
А. Байтұрсынов.
Ш. Құдайбердиев.
Қоғамның саяси жүйесін жаңа ғана туындап келе жатқан кибернетика ғылымындағы алгоритімдік принциппен байланыстыра отырып, қарастырған американ саясаттанушысы:
Д. Истон.
Г. Алмонд.
Т. Гоббс.
М. Вебер.
Ш. Монтескье.
«Құдайдың бергені» - қандай да бір тұлғаның қисынмен түсіндіруге келмейтін, айналадағыларға қатты ықпал ету, әсер ету мүмкіндігін білдіретін ежелгі грециялық ұғым:
Харизма.
Кратология.
Миграция.
Легитимділік.
Охлократия.
Өз өлеңдерінде халықтың сауатсыздығын пайдаланған молдалар мен ишандардың діни фанатизмдігін, екіжүзділігін, пайдакүнемдігін сынаған ұлы ақын, ағартушы:
А. Құнанбаев.
Әл-Фараби.
А. Байтұрсынов.
М. Дулатов.
М. Жұмабаев.
Саяси болжамдау дегеніміз:
Саяси құбылыстардың даму болашағын анықтау мақсатында саяси үрдістерге ғылыми талдау жасау.
Тиімді құқықтық биліктің қажетті элементі.
Саясаттағы кәсіби мінез-құлық пен саяси мәдениет.
Ортақ саяси мақсаттарға қол жеткізу үшін құрылған бірлестік.
Нақты саяси іс-әрекеттердің тарихы.
Саяси ілімдер тарихында билікті үш тармаққа бөлу идеясын ұсынған ойшыл:
Ш.Л. Монтескье.
Т. Гоббс.
Ж.Ж. Руссо.
М. Вебер.
Н. Макиавелли.
Халық билігін жүзеге асырудың түрі:
Референдум.
Импичмент.
Инаугурация.
Легитимдік.
Лоббизм.
Әртүрлі елдер мен халықтардың саяси дамуындағы ортақтық пен ерекшеліктерін зерттейтін саяси ғылымның бағыты:
Салыстырмалы саясаттану.
Элитология.
Партиология.
Саяси болжамдау.
Бихеовиоризм.
Макиавеллизм саясатының мәні:
Мақсат әдіс-тәсілдерді ақтау.
Озбырлық, дөрекелік.
Жарқын болашаққа сену.
Тобыр билігін қолдау.
Билік бөлу принципін дұрыс бағаламау.
М. Вебердің айтуы бойынша харизматикалық легитимді үстемдіктің негізінде болатын принципі:
Тұлғаның билік ету қабілеттілігі.
Адамның түзу есі.
Әдет пен гұрыптың сақталуы.
Қоғамдағы дәстүр мен салттар.
Заңның басымдылығы.
Саясаттың негізгі субъектісі:
Адам.
Конституция.
Экономика.
Сайлау.
Демократия.
М. Вебердің ойынша үстемдіктің легитимді түрінің көрсеткіші:
Индивидтер жағынан үстемдікті мойындау.
Халықтың қарсылығын білдірмейтін биліктің түрі.
Қоғамдық топтардың гармониялық түрдегі дамуы.
Зорлық-зомбылыққа негізделген билік.
Мінез-құлқына сай түрі.
Легитимді биліктің рационалды түрінің белгісі:
Заңдарға сүйену.
Әдетке сүйену.
Дәстүрге сүйену.
Тұлғаның құдіреттілігіне сүйену.
Идеологияға сүйену.
Саяси жүйе теориясын құрған ғалым:
Д. Истон.
Ф. Аквинский.
Н. Макиавелли.
Платон.
Т. Гоббс.
Саяси құбылыстарды зерттеуде алғашқылардың бірі болып жүйелік әдісті қолданылған ғалым:
Д. Истон.
М. Вебер.
Дж. Локк.
Т. Гоббс.
К. Маркс.
Саяси құбылыстарды зерттеуде алғашқылардың бірі болып құрылымды-функционалды әдісті қолданылған ғалым:
Д. Истон.
М. Вебер.
Дж. Локк.
Т. Гоббс.
К. Маркс.
Саясаттанудағы болжау қызметінің мәні:
Саяси үрдістердің альтернативтік жолдарын қарастыру, алдын ала табу.
Қақтығыстарды шешу.
Азаматтардың бірыңғай идеологияны қабылдау.
Белгілі саяси мәдениетке индивидтерді және топтарды тарту.
Әртүрлі жақтардың қарым-қатынастардың әдістері мен тәсілдерін реттеу.
Әлеуметтік жүйелер теориясының авторы:
Т. Парсонс.
М. Вебер.
Г. Моска.
Ж.Ж. Руссо.
В. Парето.
Билік бөлінісінің классикалық теориясын негіздеген ғалым:
Ш. Монтескье.
Д. Истон.
Ж.Ж. Руссо.
М. Вебер.
А. Августин.
Президенттік республикаға жататын мемлекет:
АҚШ.
Ұлыбритания.
Германия.
Франция.
Жапония.

жүктеу/скачать 141,5 Kb.

Достарыңызбен бөлісу: