254
Абсолюттiң өзiнiң
iштей қайшылығы. Дүниедегi барлығын қамту
үшiн көптiк қажет. Сондықтан алғашқы «ғарыштық зерде» сан алуан
мән-мағынаға бөлiнiп, Аристотельдiң терминiмен айтсақ, әртүрлi
заттардың энтелехиясын, яғни iшкi мақсатқа лайықтылық дамуын
қамтамасыз етедi. Ал дүниедегiнiң бәрiн бiрiктiрiп, рухани күш-
қуат беретiн
«дүниежүзiлiк жан-дүние», яғни
София, ал оның өзi –
Құдайдың эманациясының туындысы. Сөйтіп, Құдай, Дүние және
Адамзат Софияның дәнекерлiгi арқылы бiрлiкке негiзделген қарым-
қатынаста.
Достарыңызбен бөлісу: 
