М үхит Мералыұлының (1841 — 1918)
ш ы ғарм аш ы лы ғы н д а ай қы н кө р ін д і. М ұхит
ш ы ғармаш ы лығы ли ри кал ы қ жанрдан түрады.
О ның әндері оптимизмге, адамға, табиғатқа де
ген с ү й іс п е н ш іл ік к е толы . Б ір ақ М ұхитты ң
Ақан сері Корамсаұлы. қайғы лы т р аге д и я л ы қ м азм ұндағы ән д ері де
бар. «Бала О раз» дейтін ән ін д е хал ы қ іш інде
ескіден келе ж аткан аңы зда айты латы н кедей жылкыш ы мен бай кы зы -
н ы ң б ір -б ір ін е ғаш ы к б олы п , е к е у ін ің де өлуім ен ты нған б ақы тсы з
махаббаты ж ы рланған.
Талантты ақын, композитор-әнш і
Ақан сері Қорамсаүлының (1843—1913)
көп теген ш ы ғарм алары қ а зақ ты ң халы қ әндері к л асси к асы н ы ң қазы -
н асы н а косы л д ы А қан с е р ін ің әрі ақ ы н , әрі көп теген там аш а ән дер
ш ы ғаруш ы ком п ози тор ретінде даңқы жайылды. М узы калы қ-п оэтика-
лы қ мол мұра қалды рған. А қ ан н ы ң әсерлі, сазды әндері (40-тан астам)
ж үрекке жылы тиер жан толқы тар сыршылдығымен ерекшеленеді. Ақан
с е р ін ің ән д ер ін д е тү р м ы сты ң , қо ғам д ы қ өм ірд ің күрделі әл еу м еттік
п р о б л ем ал ар ы к ө р ін іс тауы п , ад ам н ы ң ар-н ам ы сы н а я қ қ а басаты н
е с к іл ік қ а л д ы қ тар ы н а ж ә н е әл еу м еттік т е ң с ізд ік к е қ а р сы л ы к ш ебер
бейнеленеді.
Қ азақ ты ң ұлы ақыны
Абай Құнанбаевтың (1845—1904) да көп кырлы
ш ы ғарм аш ы лы қ ж ән е ағартуш ы лы қ қы зм етінің елеулі бөлігі — оның
әндері. О ны ң м узы калы қ тілін ің қалы птасуы на негіз болған қазақты ң
халы к музы касы , іш інара орыс ш аруалары мен қаланы ң әндері, сондай-
ақ дем ократиялы қ сарындағы тұрмыстық ж әне классикалы к романстар.
А бай өзі қ а зақ ш аға ауд арған А .С .П уш кин мен М .Ю .Л ерм он тов
өлеңдерін халы кка ж еткізу үшін оларға арнап өзгеш е бір үлгідегі әндер
■
шығарды. Пуш киннің «Евгений Онегин» поэмасынан аударған Татьяна ха-
ты ны ң сөзін е ш ығарған «Татьянаны ң кырдағы әні» қалы ң елдің сүйікті
әніне айналды. Торғай даласына барған бір орыс журналисінің айтуынша,
ол осы әнді Нұрпейіс деген казакты ң үйіне барғанда тындаған. Үй иесі дем
алып оты рған қонағы н көңілдендіру үшін Абылай Қ арабаты ров деген
әнш іні ш ақы ртыпты . Ол бірнеш е әннен кейін ж аңа бір ән шырқайды.
«Ш ынымды айтсам, — деп жазды әлгі ж урналист, — мен өз құлағыма өзім
сенбедім. Қайран қалмай қайтемін, әлгі карт қазақ ән салганда айна-катесі
ж ок... н ақТ атьян ан ы ң Онегинге хатын айтып отырды... Бұл хатка, әрине,
оты рғандарды ң барлығы риза болды, әсіресе Н ұрпейістің әйелі ерекш е
сүйсініп ты ндады ».13
Абай ән дері қ а за қ халқы мен оры с халкы н ы ң арасы ндағы бауы рлас
д осты қты н ы ғай туға игі ы қп ал етті.
556