эпостық әсірелеу сезіледі. бұл арада қазақ халқының ерте заманда, көші-қон аумағы тым ұзаққа созылатын кездерінде көбінесе жылқы малын өсіргенін ескерсек, мұндай әсірелеу өмір ақиқатына негізделгенін аңғарамыз. Тарихшылардың көрсетуінше, ұсақ мал өсірумен халқымыз бертінгі дәуірде, мал өрісі тарыла бастаған кезде шұғылданған (5). Жырдың көне табиғаты және эпостық зандылықтар ауқымында жасалғаны қаһармандарды суреттеген тұстан-ақ бірден көзге шалынады.
Өтеп Жанерке Дастанға тән архаикалық сарынның бірі - каһарманның ғажайып туысы болса, «Қозы Көрпеш - Баян сұлуда» бұл да тиісті орын алған. Қозының «алтын айдарлы» деп суреттелуі оның басқалардан өзгеше болмысы. Атышулы жаулаушыларды «қан уыстап туған» деушілік тәрізді Қозыны «алтын айдарлы» деп дәріптеу де тағдыр артық жаратқандық рәмізі есептелген. Адамдар, жан-жануарлар түрлі жағдайда түсін өзгертіп, қауіп- қатерден құтыларлық айласы болып көрінуі де ескі магиялық, ұғымдармен түбірлес. Дастанның түрлі нұсқаларында мұндай көріністер кездесіп отырады. Мәселен, Қозы Қарабай ауылына «тазша бала» болып барады; ала тай Қозыға Баянды көруге «кеңес» береді; Баянға Қозынын хабарын беріп тұратын бозторғай болады; Баянға Қозының келгендігін тоқты «білдіреді»; Қозының, анық кім екеніне көз жеткізу үшін, қыз қой терісін жамылып келеді… Жырдың бірнеше нұсқасында Қозы Көрпештің алыс, қауіпті сапарға шығуына анасы ризалық білдірмей, теріс батасын береді. Қозының арманына жете алмай, қайғылы қазаға ұшырауына теріс бата, қарғыстың да әсері бар де- ген ұғым да жырда сезілгендей. Қозының Шоқтеректің