338
339
Қазіргі қазақ тіліндегі синтаксистік парадигмалар
ІІ бөлім. Коммуникативтік парадигмалар
Лепті сөйлем жайында сөз қозғаған келесі ғалым – Х.Арғынов бол-
ды. Ғалым лепті сөйлемнің бірнеше мағыналық түрлерін көрсеткен [3,
№4 кесте]. Мəселен, қуану (
Алақай, ағай келді!), арман (
Па, шіркін, мына
атқа мінер ме еді?), тілек/өтіну, өкініш (
Қап, орылған астықты кеше
жинап алмаған екенбіз!), сескендіру (
Кəне, осы баланың бəйгесін
бермей көрші!), ұран (
Совет Одағы халықтарының мызғымас достығы
жасасын!), таңдану (
Дүние қандай сəнді!). Көріп отырғанымыздай, бұл
мысалдардың ішінде бұйрықты сөйлемдер де ұшырасады. Демек, ғалым
лепті сөйлем мен бұйрықты сөйлемді бір деп таныған. Бірақ бұл екі сөй-
лемді екі бөлек қарауға толық негіз бар.
Осы пікірді басқа да ғалымдардан байқауға болады. Мəселен, профес-
сор С.Аманжолов жоғары оқу орындарына арналған еңбегінде лепті сөй-
лемнің бірнеше түрін жіктеген. Олар: бұйрық, үгіт-үндеу, серт (ант-уəде,
тілек-қалау), қорқыныш-қуаныш (сүйініш), реніш-аяныш, қарсылық-қо-
шемет, алғыс-қарғыс, кекеу-мұқау (мысқылдау-табалау), шаршау-талық-
су, арнау (қарату) [19, 106-108 бб.].
Ал Ғ.Бегəлиевтің тұжырымы бойынша, лепті сөйлемдер таңдану,
өкіну, өтіну, бұйыру, ашулану, қуану, тілек, ұран мағынасында айтыла-
ды. Лепті сөйлемнің сыртқы белгілері ретінде онда одағай, қаратпа сөз-
дер жəне
сорлы, неткен, не деген, қайда, қандай, тамаша, қалай т.б. леп
мағынасын беретін мүшелер болу керектігін айтады [20, 167 б.]. Сон-
дай-ақ сөйлемде ерекше интонация болып, сөйлеушінің қандай көңіл
күйін білдіргісі келуіне орай түрліше болуы мүмкін.
Н.Сауранбаев, Ə.Хасеновтың пікірлері де осы мазмұндас. Ал М.Ба-
лақаевтың еңбегінде лепті сөйлем бұйрықты сөйлемге біріктірілмей,
жеке бір мақсат мəнді тип ретінде қарастырылған. Лепті сөйлемді жеті
түрлі мағыналық топтарға бөледі: 1. Таңырқау (–
Қандай тамаша! Қан-
дай ақылды адам! Тіпті, ғажап қарқын! (Ғ.Мұстафин) ). 2. Таңдану (
–
Апырай, желісінің қаттысын-ай! (Ғ.Мүсірепов) ). 3. Қайғыру, қорқу
( –
Құлайды-ау! Құлайды-ау! (Ғ.Мұстафин) ). 4. Аяу, жаны ашу ( –
Əй,
мынаны-ай! Кетеді-ау! (Т.Нұртазин) ). 5. Арман ету, көксеу (
– Əттең,
осылардың бəрі де біздің ауылда өтетін болса! (С.Шəймерденов) ). 6.
Өкіну ( –
Қап, мен де барсамшы! (М.Иманжанов) ). 7. Қорқу, сескену ( –
Ойбай-ай, ана бала құлайды-ау! (Т.Нұртазин) ) [15, 121 б.].
Ал Т.Қордабаевпен жазған еңбегінде лепті сөйлемдерді айырым
мағынасы мен тұлғасы жағынан ұштастыра қараған.
1. Қорқу, сескену, аяу, өкіну, таңырқау сияқты кісінің көңіл күйін біл-
діретін сөйлемдердің құрамында -
ау, -ай демеуліктері айтылады.
2. Баяндауыштары етістіктің шартты рай тұлғасында айтылып, бір-
деңені көксеу, арман ету мағынасын береді. Сондай-ақ күрделі баянда-
уыштың негізгі сөзі келер шақтық есімше болып, одан кейін сұраулық
Достарыңызбен бөлісу: