Морфема туралы түсінік.. 2. Түбір. Жұрнақ. Жалғау. 3. Постфикстер.
Жоспар:
Жоспар:
І. Кіріспе
ІІ.Негізгі бөлім
1.Сөз құрамы.
2. Морфемалық талдау.
3. Сөзжасам. Оның түрлері.
4. Жұрнақтандыру .
ІІІ. Қорытынды.
IV.Пайдаланылған әдебиеттер.
Кіріспе:
Сөз құрамы мағынасына , формасына қарай бөлімдерден тұрады. Олар: префикстер, сөз түбірі, жұрнақ және жалғау. Осы сөз бөліктерінің бәрін морфемалар деп атайды.(грекшеден morphe-форма) «Құрылыс» материалы ретінде грек тілінің сөз бөліктері алынады. Клиникалық терминдер тілдің басқа сөзі секілді сөз бөліктерден тұрады.
Морфемика — тілдің морфемдік құрылысы, сөз құрамындағы морфемалардың жиынтығы және солардың түрлері; сөздің құрамындағы морфемалардың түрлері мен құрылысын зерттейтін тіл білімінің бір саласы. морфемиканың негізгі зерттеу объектісі — морфема. Сол себепті морфемика морфемалардың өзара бөлінуі және өзгеріске түсу ерекшеліктерін анықтауды мақсат етеді.
1. морфемалардың түрі мен олардың қызметіне байланысты сөз құрамындағы реттік жүйесін зерттеу (түбірлер мен қосымшалар жүйесі);
2. морфемалардың лексикалық және грамматикалық мағыналарын анықтау (түбірлер мен қосымшалардың мағыналары);
3. сөз құрамындағы морфтарды өзара жіктеу және қандай морфемалардан тұратынын анықтау процесін (тір, тірі, тірлік) зерттеу;
4. морфемелардың өзара бірігуінде болатын дыбыстық өзгерістерді зерттеу;
5. морфемалардың дыбыстық құрылысын анықтау (бір, екі, үш, төрт дыбысты).
Сөзжасам (лат.formation)– тіл білімінің жаңа мағыналы туынды сөздердің қалыптасуы мен мағыналық дамуын, жасалу тәсілдерін зерттейтін саласы. Зат не құбылыс туралы ұғым тілде таңбаланып, сөзжасамдық процесс негізінде атау ретінде танылады. Сөзжасамның зерттеу нысанына атаудың жасалуы, қалыптасуы, ұғымда қалыптасқан бейненің тілдік таңбасы, туынды сөздің жасалу сипаты, әдіс-тәсілдері, жаңа мағынаның ішкі құрылымы, т.б. жатады.
Сөзжасам тәсілдері
1. Семантика-фонетика – кей дыбыстардың сәйкесуі нәтижесінде жаңа өз жасау мүмкіндігі;
3. Семантика-синтетикалық сөзжасамдық – негізге сөз тудырушы жұрнақтардың жалғануы арқылы екіншілік мағынаның туындауы;
4. Семантика-аналитикалық – негіздердің бірігуі, тіркесуі, қосарлануы арқылы ерекше мағыналы атау жасау қабілеті.
Бір-екі буынды сөздермен салыстырғанда, аналитикалық жолмен жасалған туынды атауларда ұлттық танымның сипаты айқын көрінеді. Жалпы мағынаның жіктелуінен жеке мағына туындағанда, жалпының негізгі белгілік мәні жекеге көшеді де, атаудың номинативтік мағынасында сақталады. Атау заттың қасиет-белгісінің бар мәнін ашпайды, ерекше белгісін айқындайды. Жеке мағыналы атаулар өздерінің негізгі, өзек мағыналары арқылы жүйеленіп, бір семантикалық өрісті құрайды. Сөзжасамның жүйелілігі оның кешенді бірліктерінің болуымен байланысты.
