4. Постреанимациялық аурудың емдеудің ұстанымдары қандай?
Жауап: Емдеудің ұстанымдары
Реанимациядан кейінгі терапия келесі принциптер бойынша жүзеге асырылады:
экстракраниальды және интракраниальды шаралар.
Экстракраниалдық іс-шаралар:
1. Ми қан ағымының деңгейі орташа қан қысымының деңгейіне тәуелді болғандықтан,
сәтті реанимациядан кейінгі алғашқы 15-30 минутта гипертензияны қамтамасыз ету
ұсынылады, кейіннен нормотензияны сақтай отыруы қажет.
2. О2 қалыпты деңгейін ұстап тұру.
3. Дененің нормотермиясын сақтау. Нашар неврологиялық нәтиже қаупі әр градусқа > 37 °с артады.
4. Нормогликемияны қолдау (4,4-6,1 ммоль/л).
5. Гематокрит деңгейін 30-35% шегінде ұстау. Ишемия салдарынан микроциркуляторлы арнада едәуір жоғарылайтын қанның тұтқырлығын төмендетуді қамтамасыз ететін жұмсақ гемодилюция жүргізу.
6. Бензодиазепиндерді енгізумен құрысу белсенділігін бақылау.
Интракраниальды шаралар:
Фармакологиялық әдістер қолданады. Дәрілерді пайдаланады.
5. Ауру алды дегеніміз не?
Жауап: Аурудың бастапқы кезеңі— патогенді факторлардың әсерiнен немесе ауру тудыратын агенттің организмге eнуінен бастап аурудың алғашқы клиникалық белгілері көрінгенге дейінгі уақыт. Бұл кезеңде организм ауру тудыратын агентке қарсылық көрсетіп, оны жоюға қорғаныс бейімдеу механизмдерін бағыттайды.
6. Ауру алды дамуына келтіретін қандай жағдайлар болады?
Жауап:
7. Ауру алдының қандай мысалдарын келтіруге болады?
Жауап:
8. Жүктемелі сынамалар арқылы ауру алдын қалай айқындауға болады?
Жауап:
9. Жүктемелі сынаманың организмге әсер ету механизмі қандай?
Жауап:
10. Қартаюдың қандай теориялары бар?
Жауап: Адам ағзасының қартаю себептері туралы 300-ге жуық болжамдар айтылған. Олардың көбінің тек тарихи тұрғыдан ғана маңызы бар. Қартаю теориялары ішінен М. Рубнердің «қуаттық қартаю теориясын» атауға болады. Бұл теория бойынша әрбір ағзаның қуат қоры болады. Қуат қоры таусылса, сағаттың серіппесі босағандай, тіршілік те баяулап, дүние салуға алып келеді. Ағзаның қуат қорын жұмсауы дененің сыртқы мөлшеріне тәуелді болады, яғни ағза дене сыртына жылуды қаншалықты көп шығарса, соншалықты энергия алмасуы белсенді түрде болып, оның қоры тез таусылады жөне ондай ағзалар көп өмір сүрмейді.
И.И. Мечниковтың интоксикациялық (улану) теориясы бойынша қартаю құбылысы тек қана биологиялық факторға — физиологиялық, патологиялық т.с.с. тәуелді болмай, сол сияқты әлеуметтік факторларға да тәуелді болады. И.И. Мечниковтың пайымдауынша ағзаның өсуімен қатар әр түрлі заттардың алмасуы, мысалы азоттың алмасуы нәтижесінде жинақталған ыдырау өнімдері — аммиак, ағзаны улайды, тоқ ішекте шіру өнімдері көптеп жинақталады. Бұл теория бойынша улы ыдырау өнімдері кейбір мүшелер мен үлпаларды көбірек улайды, мысалы бауыр,
ми жасушаларын, ал дәнекер ұлпа жасушалары керісінше көбейеді. И.Й. Мечников қартаю құбылысын тек фагоцитоз ілімі негізінде түсіндірмек болды. Ол ішекте шіру құбылысын болдырмау үшін шіріту бактерияларының тіршілігіне қолайсыз орта жасау керек, сондықтан сүт өнімдерімен көбірек қоректену қажет деп айтқан.
Академик А.А.Богомольц (1922) қартаю себептері ағзадағы ұлпааралық қатынастардың бұзылуы деп болжамдаған. Ол жасушалар мен үлпалардың қоректенуін қамтамасыз ететін және реттейтін дәнекер ұлпалардың қартаю құбылысындағы маңызы ерекше деп түсінген.
Достарыңызбен бөлісу: |
