түбірі де
-сығын. Дәл осы арада
қорған (бекініс) және қорғану
(етістік) сөздерімен
сығын (қорған) және
сығынмақ (қорғану)
сөздерін салыстыруға әбден болады.
Өйткені қорған сөзінің
де түбірі
қорғ//қорқ (сақтану) +
а (етістіктен етістік тудыра-
тын жүрнақ)
+н (етістіктен зат есім тудыратын жүрнақ). Мүны
қорқа//қорға+н деп те түсіндіруге болады. Міне мүнда да
-н
жұрнағы етістіктен зат есім тудырып тұр.
Осы келтірілген фактілерге сүйене отырып, біз сөздің түбірі
сыг (етістік «тығылу, сақтану» мәнінде)
+ын (етістіктен зат
есім жасайтын жүрнақ) қосылу арқылы «бекініс», «қорған»,
«қала» деген мағынадағы сөз жасалған деп білеміз. Бүл
сөздің
сагүн формасына айналуы атаудың бірінші компоненті
бала
сөзіндегі ашық «а» дыбыстарының
кейінгі буындарға әсерінен
болуы ықтимал:
Бала - сығын>Баласағұн. Олай болса
Ата
(үлы)
+сағүн, Бар (үлкен)
+сағүн қалаларының аты да осылай
түсіндірілуі керек (Бүл атауларды да осы сөздіктін қараңыз).
Достарыңызбен бөлісу: 
