Тақырып Әлеуметтану ғылым ретінде Әлеуметтанудың зерттеу объектісі мен пәні, оның негізін салған ғалымдар?

Девиация- «қалыпты» болып есептелетін немесе қоғамдағы, 
не әлеуметтік контекстегі қалыптасқан мінез-құлықтан 
ауытқитын әлеуметтік мінез-құлық. 
17. 
Парадигма- зерттелетін мәселені шешу үшін үлгі ретінде 
алынған теория; теориялық көз-қарастардың, методологиялық 
принциптердің, әдістемелік қабылдаудың және эмпиризмдік 
нәтижелердің бірігу жүйесі; ғылымның белгілі бір даму 
кезеңінде ғылыми қауымдастықпен қабылданған және 
болжамдарды ғылыми ұғыну үшін, ғылыми таным процесінде 
туатын міндеттерді шешу үшін үлгі, модель, стандарт ретінде 
пайдаланылатын теориялық және әдістемелік ережелер 
жиыны. 
18. 
Позитивизм- (франц. posіtіvіsme — оңды, дұрыс, нақтылы) — 
нағыз ақиқат ғылымның жеке салаларында ғана пайда болып, 
қалыптасатын, философиялық зерттеулердің ешқандай 
танымдық құны жоқ деген тезиске сүйенетін философиялық 
бағыт. 
Позитивизм 19 ғасырдың 30-жылдарында қалыптасты. Позитивизм 
негізін салған француз ойшылы О.Конт. Позитивизмнің алғашқы 
өкілдері: Э.Литтре, Г.Н. Вырубов, П.Лаффит, И.Тэн, Дж.С. Милль, 
Г.Спенсер болды. Позитивизм жаратылыстану және қоғамдық 
ғылымдардың методологиясына елеулі ықпал етті. Позитивизмнің 
кейінгі дамуы барысында махизм, неопозитивизм, аналитикалық 
философия қалыптасты. 

19. 
Социум- адамдар тартылған қоғамдық қарым-
қатынастармен тұрақты байланыста болатын олардың 
қалыптасуы, тіршілік етуі, дамуы және іс-
әрекеттерінің қоғамдық (материалдың және 
рухани) жағдайларын қамтитын адамның 
қоршаған әлеуметтік әлемі
20. 
Функционализм- [ лат. fonctio - жүзеге асырылу, орындалу ] 
– әлеуметтанудың әдістемелік тәсілдерінің бірі. Қоғамды, 
оның құбылыстарын, процестерін, өзіндік құрылымы, 
әрқайсысы өз қызметін атқаратын әрекет ету тетіктері бар 
әлеуметтік жүйелерді қарастыратын басты бағыттарының 
бірі. Функционализмнің негізін қалаушы - Г.Спенсер. 
Кейіннен Э.Дюркгеймнің, В.Паретоның еңбектерінде 
жалғасын тапты 
21. 
Структурализм- (лат. structura — құрылым, байланыс, рет)– 
мәдениеттің көптеген құбылыстарының негізінде шын 
мәнінде бар логикалық құрылымды іздестірумен байланысты 
20 ғасырда пайда болған социогуманитаристикадағы бірнеше 
бағыттың жалпы аты. 
22. 
Концепция- (лат.conceptio- түсіну, бірыңғай ой, тұтас ой)- 
қайсы бір нәрселерді, құбылыстарды, процестерді көрудің 
(көзқарас), түсінудің, түсіндірудің (трактовка) белгілі тәсілін 
білдіретін көзқарастар жүйесі. 
23. 
Эволюция- (лат. evolutіo – өрлеу, өркендеу), биологияда – тірі 
организмдердің орта мен жағдайға бейімделіп, өзін 
өзгертетіні, ортаға үйлескендері жасап, үйлеспегендері 
жойылып отыратыны туралы идея болып, осы өзгеріс себепті 
олардың қабілеті үздіксіз артып, төмен деңгейден жоғары 
деңгейге көтеріледі деп есептейтін теория. 

24. 
Хабитуализация- күнделікті шаруаға айналдыру 
25.
Харизма - аса дарындылық; қандай да бір тұлғаның қисынмен
түсіндіруге келмейтін, айналадағыларға қатты ықпал ету, әсер ету 
мүмкіндігі. "Харизма" ұғымы харизмалық үстемдік, харизмалық 
көшбасшылық сияқты саяси түсініктердің негізі болып табылады. 
26.
Эпистема – нақты тарихи кезеңдегі білім шеңберін белгілейтін 
тәжірибеден бұрын берілген тарихи өзгермелі құрылымдар.