18
– Онда, өзің де мұғалімсің ғой, мектептегі әміршілдіктен
болар.
– Ол рас...
Қызым көпке дейін үндемеді.
– Енді не істеймін? Жеңгемді қайтсем екен.
– Үйде адам жоқта бір жастықты ал да, үстіне жеңгеңнің
жаман шүберегін жауып қойып, таяқпен тарсылдатып ұр. Бар
ашуыңды айқайлап айтып, ішіңді босат, – дедім.
Бұл ұсынысты күтпеген Алтын ішегі түйілгенше құлады.
Құлап жатып сөйлеп жатыр:
– Ойбай, менен ол да шықпайды, айқайлап ұрса да алмаймын
ғой. Жынданып жатқанымда, жеңгем кіріп келсе қайтемін?
– Ол қолыңнан келмесе, жеңгең туралы не ойлайтыныңды
жасырмай хатқа жаз. Әбден айтарың таусылған соң, жатып
ұйықта. Ертеңіне жыртып таста.
– Мынауыңыз қолдан келеді екен.
Алтынның көңілі көтеріліп, кеш бойы күлумен болды.
Біраздан соң: «Сізге бірдеме айтайын ба? Жеңгеме ашуым тарап
кетті», – деді.
Достарыңызбен бөлісу: