19
Күндіз жемей, түнде жатпай – мұрады:
Сен жайында бір Құдайдан сұрады.
Күні-түні азап шеккен шандозың,
Қуант оны, мадақта да енді өзің!
Үмбет үшін қайғы жеген сүлей-ді,
Сол үмбеттің рахатың тілейді.
40. Ата-анадан мейірімі бетер-ді,
Үмбет үшін зарлап тілек етер-ді.
«Құдай берген бұл – рахым» – дер еді ол,
Қылық – таза, құлқы – түзу ер еді ол.
Кішіпейіл, ақ көңілі бар зият,
Қолы да ашық, жетіп жатыр ар-ұят.
Қара жерде, жасыл көкте – ең ірі,
Шексіз құрмет берген оған Тәңірі.
Ол әуелден басшылардың басы еді,
Бар пайғамбар соңғысы еді, жасы еді*.
45. Жолына оның жүрегімді байладым,
Сөзін сүйіп, сеніп, көңіл жайладым.
Ей, Алла,
өзің көңілімді толықтыр,
Қияметте Елшіменен жолықтыр!
Ол қолымнан қияметте ұстасын,
Көрсет жүзін – бұ ғажапқа ұстасың!
Пайғамбар сахабаларының қасиеттері туралы,
–
Оларды Алла жарылқасын!
Төрт досы оның – қуанышы тең өскен,
Бұларменен бірге жүріп кеңескен.
20
Екеуінің
алған қызын, батасын,
Екеуіне қызын берген атасы*.
50. Ең әуелі Атық* еді өксеген,
Тіл, көңілмен Құдай жолын көксеген.
Құрбан етіп өзін, малын жинаған,
Расулға шын жүрегін сыйлаған.
Сосын Фаруқ* бұл –
адамның хас ұлы,
Тіл, көңілі бірдей, елдің асылы.
Діннің көркі, діннің сырын жете өрген,
Шариғаттың бет-пердесін көтерген*.
Үшінші Оспан, ар-ұяты бақи-ды,
Ер сарасы, қолы да ашық сақи-ды.
55.
Жан-иманын дін жолына салыпты,
Екі қызын Расулдың алыпты*.
Бұдан басқа таңдаулы жан еді Әлі*,
Ол – ержүрек, ақылы мол, кәделі.
Атағы үлкен, көңілі кең мырза еді,
Ойы зерек, білімді жұрт ырза еді.
Бұлар еді дін, шариғат өзегі,
Жауларының азабына төзеді*.
Бұ
төрт жолдас бас тігіп, жең түргендер,
Нағыз өмір – бұ төртеуі жүрген жер*.
60. Мен де оларға мыңдап сәлем арнайын,
Жеткіз соны, Ием, дереу әрдайым.
Білсін олар – мен тілеймін мол табыс,
Берсін маған қияметте қолғабыс.