Статистикалық жиынтықты құрайтын көрсеткіш шамасы бойынша өзгереді (вариацияланады). Сондықтан олардың мәндері варианттар (х1,x2,…хn) деп аталады, ал барлық жиынтығы-вариациялық қатар

Статистикалық жиынтықты құрайтын көрсеткіш шамасы бойынша өзгереді (вариацияланады). Сондықтан олардың мәндері варианттар (х1,x2,…хn) деп аталады, ал барлық жиынтығы-вариациялық қатар.

Статистикалық жиынтықты құрайтын көрсеткіш шамасы бойынша өзгереді (вариацияланады). Сондықтан олардың мәндері варианттар (х1,x2,…хn) деп аталады, ал барлық жиынтығы-вариациялық қатар.

• Жиынтықтың құрамына кіретін жеке бірліктер, оның элементтері немесе ұжымның мүшелері деп аталады, барлық элементтердің саны жиынтықтың көлемі (n) деп аталады.
• Әрбір вариант неше рет байқалғанын көрсететін сандар жиіліктер деп аталады және m1, m2,…, mn арқылы белгіленеді.

• Варианттарды өсуші немесе кемуші тәртіпте орналастырып және әрбір варианттың жиілігін көрсетіп, тәртіпке келтірілген вариациялық қатарнемесе белгіні бөлуді аламыз.
• Вариациялық қатарды интервалды қатар түрінде берген ыңғайлы, онда жиіліктер жеке мәндерге емес, интервалдардың (кластардың) ортасына жатады.
• Интервалдың оңтайлы шамасы Стерджесстің формуласымен анықталады.

Вариациялық қатарды табу үшін ең алдымен оның классын анықтау керек, екінші интервалын немесе жиынтықтың минимальды вариантынан максимальды вариантқа дейінгі аралығын анықтайды. Класстық интервалдың ұзындығы жиынтықтың максимальды варианты мен минимальды вариантының айырмасының топ санының қатынасына теңдігімен (К) анықталады:

• Вариациялық қатарды табу үшін ең алдымен оның классын анықтау керек, екінші интервалын немесе жиынтықтың минимальды вариантынан максимальды вариантқа дейінгі аралығын анықтайды. Класстық интервалдың ұзындығы жиынтықтың максимальды варианты мен минимальды вариантының айырмасының топ санының қатынасына теңдігімен (К) анықталады:

Вариациялық қатар құру үшін:

• Вариациялық қатар құру үшін:
• Варианттың лимитін немесе нақты минимальды және максимальды мәнін табу.
• Класстық интервалдың көлемін табу.
• Класстар құру. Қарастырылған белгінің минимальды мәніне класстық интервалдың көлемін максимум енгенге дейін қосып отыру. Жоғарғы шектеулер кластарының мөлшерін азайту, белгіні өлшегендегі дәлме-дәл мәнін табу, мысалы 1, 0,1, 0,01 және т.б. кластардың қажетті шегіне жетеді.