Өкінішке қарай, әлемде бостандықта күн кешетін балалар өте аз. Мен үшін олар қоғам болмысын
түбегейлі өзгертетін бар өркениеттің бастауы сынды. Адамға тумысынан жазылған бостандықтың
негізгі мәні барша жақсылыққа сенуде жатыр.
Баланы еркін өсіремін дейтін кей ата-ана өздері балаға тәуелді болып, бала отбасы жүйесінің
эпицентріне айналады. Бұл да жақсы жол емес. Ата-ана бала тәрбиесіндегі бірден-бір жауапты
тұлға болғандықтан бала мен әке-шеше рөлі тең болуы керек деп санаймын.
Балаға темірдей тәртіп болмаса бетімен кетеді, дамымайды деген жалған түсінік бар. Шын
мәнісінде тұлғаның дамуы адамзат баласының табиғи күйі. Сыртқы күштердің араласуы
салдарынан табиғи қабілеттен айырылып, қайтадан демеуші күштер қолдауы керек болып
жатады.
Ата-аналар орынды-орынсыз ашуын баладан алмауға зейін қоюлары тиіс. Ашу мен ыза, ұрыс-
керістің салдарынан қаншама бала бақытсыз күй кешіп жүр. Жалпы тумысынан тәртіпсіз, нашар
бала болмайды, олар тек қоғамның жағымсыз оқиғаларының жәбірленушісі ғана. Осы сынды
қарапайым шындық көптеген ересектердің санасын оятады деп сенемін.
Достарыңызбен бөлісу: