Жоғары жүйке қызметі – шартсыз және шартты рефлекстердің, сондай-ақ өзгермелі табиғи және әлеуметтік жағдайларда ағзаның адекватты мінез-құлқын қамтамасыз ететін жоғары психикалық функциялардың жиынтығы.«Жоғары жүйке қызметі» терминін ғылымға алғаш рет И.П.Павлов енгізіп, оны «ақыл-ой әрекеті» ұғымымен баламалы санады. Психикалық іс-әрекеттің барлық формалары, соның ішінде адамның ойлауы мен санасы, Павлов жоғары жүйке қызметінің элементтерін қарастырды.Жоғары сатыдағы жануарлар мен адамдарда жоғары жүйке қызметін жүзеге асырудағы басты рөл ми қыртысына жатады.Жануарлар әлемінің жоғары өкілдерінде қыртысты толық хирургиялық алып тастағаннан кейін жоғары жүйке қызметі күрт нашарлайтыны тәжірибе жүзінде дәлелденген. Олар сыртқы ортаға нәзік бейімделу қабілетін жоғалтады және онда тәуелсіз өмір сүреді.Жануардың ұйымдасу деңгейі неғұрлым жоғары болса, соғұрлым оның тіршілік әрекетіне үлкен ми қыртысы әсер етеді. Ми қыртысынан айырылған адам (аненцефалия) іс жүзінде өмір сүре алмайды.Жоғары жүйке әрекетіне шартты және шартсыз рефлекстер, ойлау, есте сақтау, логика, сөйлеу және эмоциялар жиынтығы кіреді.
Жоғары психикалық функциялар
Психика
Психика – материалдық дүниенің заттары мен құбылыстарын бейнелеуден тұратын мидың қасиеті.
Жад
Жад – сыртқы дүниедегі оқиғалар мен ағзаның қызметі туралы ақпаратты сақтау қабілеті.Жад өзара байланысты үш кезеңнен тұрады:есте сақтау;сақтау;ақпаратты жаңғырту.
