109
дық жердегі мектептерде), бұл жәйт
шәкірттердің оқуына да, тәртібіне
де тиімді әсер етер еді. Автор мұға-
лімдерге балалардың мінез-құлқын
күнбе-күн ерінбей, жалықпай күнде-
лікке жазып отыруды еске салады.
Ұстаз шәкіртінің сабақ үстіндегі
дұрыс қылығы қайсы, одан ауытқып
кеткен қылығы қайсы немесе төмен
тартып кері кеткен қылығы қайсы,
тағы осы секілді әр түрлі көріністерді
көзден таса қылмауы қажет. Мұны
үнемі ескерген ұстаз ғана оқу-тәрбие
процесін ойдағыдай ұйымдастыра
алады дейді. Автор отызыншы жыл-
дардың өзінде-ақ ақылдан қалыңқы,
кемақыл балаларды бөліп алып, ай-
рықша арнаулы мектепке оқыту қа-
жеттігін, мұндай мектептер көмекші
(вспомогательный) мектептер деп
аталатындығын да айта кетеді.
С.Балаубаев біраз жыл үзілістен ке-
йін (ол 1937-38 жылдардағы қуғын-
сүргінге ұшыраған) Қарағанды пе-
дагогикалық институтында көп жыл
бойына ұстаздықпен айналысады,
өмірінің соңғы сәттеріне дейін твор-
честводан қол үзбейді. 1967 жылы
А.Темірбековпен бірге жоғары оқу
орындарына арналған «Психология»
оқулығын құрастырып, педагогика
саласынан бірнеше мақалалар жазды.
Достарыңызбен бөлісу: 
