ПАРЫз – адамның ел-жұрт, мемле- кет  пен  қоғам  алдындағы  борышын  ПАРА

433

білдіретін  әдептік  ұғым.  П.-дың  әр 

заманда, әр дәуірде тарихи-қоғамдық 

жағдайға орай анықталып түрленеді 

және  толықтырылады.  П.  адамның 

бейімділігі мен белсенділігіне, сезім- 

талдығы мен естілігіне байланысты. 

Сондықтан  оны  адам  болмысы  мен 

мүддесінен,  туған  ел  тұрмысы  мен 

туған  жер  қажетінен  бөліп  қарауға 

болмайды.  П.  дүниетанымдық  бағ- 

дармен ұласып, астарласып жатады. 

Өйткені, П. өмірдің қажеттілігін рас- 

тау, құндылығын көбейту ынтасынан 

туындайды, адамның қоғамдық бол- 

мыстағы орнын жалғастыру қажетін 

қуаттайды.

Парыз: 1) адам мен қоғам арасында- 

ғы қарым-қатынастың ұрпақтық мән-

жайын іріктейді; 2) адамның адамға 

қамқорлығын, жағымды әдеп пен адал 

еңбек ету үлгісін сақтайды, жастар- 

дың  үлкендер  мен  Отан  алдындағы 

перзенттік  қарызын,  азаматтық  мін- 

детін  тиянақты  орындауға  жұмыл- 

дырады;  3)адамның  жақсы  қасиетін 

орнықтыруға ұлтаралық қатынастың 

тиімді түрлеріне қызмет еткізеді.

ПАРЫҚСЫзДЫҚ – жеке тұлғаның 

әр  түрлі  өмір  құбылыстарын  бағ- 

дарлай  алу  белгісі.  Парықсыздық 

ақылсыздықтан  пайда  болады.  Әр 

нәрсенің (заттың. құбылысының, іс- 

әрекеттің)  парқын  білу  –  адамның 

жауапты  міндеті.  Өмір  құбылыста- 

рын  парықтай  білуге  жас  ұрпақты 

үйрету  –  ата-ананын,  айналасының 

міндеті. Парықсыздық – бір объекті- 

ге оң немесе теріс эмоционалдық реак- 

циялардың,  адамның  қызығушылы- 

ғының  жоқтығын  сипаттайтын  нем- 

құрайдылығы.

жүктеу/скачать 11,21 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: