67. Вапоризация Вапоризация – бумен тері арқылы дәрілік заттарды енгізу. Дәрілік заттар (скипидар, креолин және т.б.) қайнаған суы бар жабық ыдысқа енгізіледі. Бұрылатын резеңке түтіктің аяқталғаннан кейін булану аймағы Мақта матамен сүртіледі немесе құрғатылады және көрпемен немесе көрпемен оқшауланады.көмегімен ауырған жерге 40-60 °C температурада бу беріледі. Будың әрекет ету уақыты 68. Жануарларға дәрі-дәрмектерді кеудеге және өкпеге енгізу техникасы Кеудеге және өкпеге дері-дәрмектерді енгізу тәсілдері. Бүл әдістер ауруларынын алдын-алуда және оларды емдеуде колданылады. Ол үшін титiрленген микробтарга карсы антибио-тиктерді енгізеді, тиімді шаралар мақсатында енгізеді. Дәрі- окпе дормектерді көкірек куысына малдын турган орнында он және сол жақтан 20 сагат аралығында 8-9 кабыртқа аралығынан кабырт-қаның омыртқамен косылған жерінен 1,5-2 см темен, инені 35-40° бурыш жасай отырып, 2-2,5 см терендікке енгізеді. Ал дері- дәрмектерді өкпеге 6-8 кабырка алдынан, иык-жауырын сызығынан 8-10 см жогары жерден 2,5-3 см тереадікке енгізеді.
69. Миокардоз патогенеі Миокардоз (миокардоз) - жүрек бұлшықетінің қабынусыз сипаттағы зақымдануының жалпы атауы. Ауру жануарлардың барлық түрлерінде, әсіресе өнімділігі жоғары сауын сиырлар мен спорттық жылқыларда кездеседі. Өте шартты түрде миокардоздың дистрофиялық кезеңі (миокард дистрофиясы) және дегенеративті кезең (миокард дегенерациясы) бөлінеді.
Патогенез. Кейбір заттардың (гормондар, электролиттер) жүрек бұлшықетіне шамадан тыс түсуінің әсерінен немесе химиялық немесе биологиялық заттардың (дәрумендер, оттегі, электролиттер) жетіспеушілігінен, сондай-ақ әртүрлі уытты әсерлердің әсерінен ферментативті реакциялар кезінде бұзылу орын алады, фосфорлану және адеинтрифосфор қышқылының түзілу процестері бұзылады, нәтижесінде миокардоз пайда болады. Жүрек бұлшықеті оны тамақтандыру үшін аз қоректік заттар алады. Жүрек бұлшықет тінін дәнекер тінмен алмастыру нәтижесінде немесе коронарлық тамырлардың склерозына байланысты жүрек бұлшықетінің жиырылуы, оның қозғыштығы мен өткізгіштігі біртіндеп төмендейді, гемодинамикада бұзылулар пайда болады, қан айналымы және жануардағы барлық ұлпалар мен мүшелердің трофикасы бұзылады. Клиникалық көрініс. Миокардозбен ауыратын жануарлардың клиникалық көрінісі өте алуан түрлі және патологиялық процестің барысы мен даму сатысына байланысты. Аурудың жеңіл жағдайларында ауру жануардағы жүрек-қан тамырлары жеткіліксіздігі физикалық белсенділіктен кейін ғана анықталады, ал ауыр жағдайларда – тыныштықта. Миокардоздың ең жиі кездесетін белгілері-жануарда летаргияның пайда болуы, тәбеттің төмендеуі, өнімділік және өнімділік. Ауру жануарда клиникалық тексеру кезінде ветеринарлық мамандар бұлшықет тонусының төмендеуін (төменгі еріннің салбырауы, мұрын, құлақ қанаттарының аз қозғалғыштығы, жартылай жабық көздер және т.б.) байқайды. Перифериялық қан айналымының бұзылуы (артериялық қысымның төмендеуі және веноздық қан қысымының жоғарылауы) клиникалық түрде ауру жануардың аяқ-қолының жиі ауысуында көрінеді, тері тургоры төмендейді. Қан ағымының баяулауы нәтижесінде ауру жануарда веноздық тоқырау пайда болады, әсіресе бауырда және портал жүйесінде, жануарда бауыр, бүйрек, асқазан-ішек жолдары, тыныс алу және жүйке жүйелерінің қызметі бұзылады. Жануарда біз ентігуді, көрінетін шырышты қабаттардың цианозын, ісінуді тіркейміз (алдымен жамбас мүшелерінде, скротум аймағында, препуция, желін, ал ірі қара малда – жақ аралық кеңістікте, содан кейін – кеуде аймағында, іштің төменгі қабырғасында, аяқ-қолдарда. Жүрек соғысы әлсірейді, аускультация кезінде жүрек тондары саңырау, әлсіреген, бірінші тон (систолалық) ұзартылған, кейде бөлініп, бифуркацияланған.