24
Әтеш: Жарайды, ендеше онда мен үгітейін.
Сөйтіп, әтеш жұмысқа кірісті. Ал тышқандар болса, ойнап, би билеп жүрді. Біраздан соң
әтеш жұмысын бітіріп, екі тышқанды шақырды.
Әтеш: Круть, Верть қараңдаршы мен қаншама дән үгіттім.
Әтеш: Ал кім көтереді?
Круть: Мен емес.
Верть: Мен де емес.
Әтеш: Жарайды, ендеше мен дәнді диірменге салайын.
Сөйтіп иығына қапты салып алып әтеш кетті. Ал тышқандар сол уақытта бір-біріне секіріп
ойнады.Әтеш
қайтадан диірменімен оралып, тышқандарды шақырып:
– Мен ұн әкелдім, – деді.
Ал
тышқандар:
– Ай, жарайсың, әтеш. Енді осы
ұнды илеп, пешке салып, бәліш пісіру керек.
Сонда
әтеш: Кім енді илейді? – дейді. Ал тышқандар болса баяғыша жауап берді.
Тышқандар: Мен емес, менде емес, – деді.
Әтеш: Қайтадан өзім жасайтын секілдімін.
Сөйтіп әтеш ұнды илейді, отынды әкелді, пешті жақты. Пеш қызып, оған бәлішті салды.
Ал тышқандар сол уақытта уақыттарын жоғалтқан жоқ.
Өлеңдерін айтты, билеп жүрді.
Міне, бәліште пісті, әтеш бәлішті үстел үстіне қойды, ал тышқандар болса бірден үстел
басына жетіп келді.
Круть: Ой, менің қарным ашты.
Верть: Оһ, менің жегім келіп тұр.
Сөйтіп, үстелге отырып алды.
Сонда
Әтеш: Тоқтай
тұрыңдар, тоқтай тұрыңдар. Алдымен сендер маған масақты кім
тапты, соны айтыңдаршы?
Тышқандар: Сен таптың, – деп айғайлады.
Әтеш: Ал оны кім үгітті?
Тышқандар: Сен үгіттің.
Әтеш: Ал кім дәнді диірменге тартты?
Тышқандар: Тағы да сен, – деп ақырын айтты.
Әтеш: Ал кім иледі? Отынды кім әкелді? Пешті кім жақты? Бәлішті кім пісірді?
Тышқандар: Бәрін де сен,бәрін де сен! – деп ақырын айтты.
Әтеш: Ал
сендер не істедіңдер, сонда?
Не деп айтатындарын білмей, айтатын жауаптары болмады.
Сонымен Круть пен Верть
үстелден тұрып кете берді. Ал әтеш болса оларды ұстамады. Себебі мұндай еріншек пен
жалқауларға бәліш берудің де қажеті жоқ деп түсінді.
Достарыңызбен бөлісу: