Одан басқаны сұрамаймын», – дейді. (Аллаһ тағала): «Ей, Адам баласы! Маған одан басқаны сұрамауға серт берген жоқ па едің?» – дейді. Ол: «Иә, уа, Раббым! (Енді) одан басқаны сұрамаймын», – дейді. Ұлы Раббысы оның тағатсызданып тұрғанын көріп, кешіріммен қарап, оны ол (ағашқа) жақындатады. (Аллаһ
тағала) оны (сол
ағашқа) жақындатқан кезде, ол жаннаттықтардың дауыстарын естіп: «Уа, Раббым, мені оған кіргізші!» – деп (жалбарынады. Аллаһ тағала): «Ей, Адам баласы! Сені не разы қылады? Саған дүниені және онымен бірге тағы сол сияқтыны (қосып) берсем, сені разы қылады ма?» – дейді. (Пенде): «Уа, Раббым! Өзің әлемдердің Раббысы бола тұра, мені әжуалап тұрсың ба?» – дейді...».
(Осы жерде хадисті әңгімелеп отырған) Ибн Масғуд (Аллаһ
оған разы болсын) күлген және (жанындағыларға): «Менің неге күлгенімді сұрамайсыңдар ма?» – деген. (Адамдар): «Неге
күлдің?» – деп (сұрайды). Ол: «(Осы хадисті айтқанда), Аллаһ елшісі (с.а.с.) осылай күлген еді. (Сахабалар): «Неге күлдің, уа, Аллаһтың елшісі?» – деп (сұрағанда), ол (с.а.с.): «(Пенде): «Өзің әлемдердің Раббысы бола тұра, мені әжуалап тұрсың ба?» – деген уақыттағы әлемдердің Раббысының күлгеніне», – деп (жауап берді)», – депті. «...(Сонда Аллаһ тағала әлгіге): «Мен сені әжуалап тұрған жоқпын. Керісінше, Мен қалағаныма құдіреттімін!» – дейді».
Осы хадистің Әбу Сағид әл-Худриден (Аллаһ оған разы
болсын) жеткен риуаятында: «(Сосын) Аллаһ тағала оған:
