Айтыс II том
Көрер көз, сөйлеген сөз – бәрі күнә,
Қожеке-ау, өлең айту сізлерге еп пе?
Заман:
Шыныңмен Құдайдан қылсаң қауіп,
Тілеулі құл жүреді иман тауып.
Шын дініңе берік болсаң, Ұмсын ақын,
Өлеңнің күнәсы жоқ: істер сауық.
Ұмсын:
Қожекем кітабымен болжайды екен,
Екі жендет кітапты сұрай ма екен?
Көз бен тілден, күнәдан пәк болса адам,
Қожеке-ау, енді күнә қандайда екен?
Заман:
Ұмсын-ау, сөз күнәсі – өтіріктен,
Нәпсінің бір күнәсі – мәкүріптен.
Залалы жоқ адамды ғайбат қылма,
Аллаға тіл тигізбе, үміт етсең!
Ұмсын:
Қара кісі қожаны: «Иа, пір!» – дейді,
«Аллаға тіл тигізген кәпір!» – дейді.
«Пендесінің күнәсі сол-ақ па екен,
Білмеген қанша күнә жатыр?» – дейді.
Заман:
Иар солы Жаббардың ісі таса,
«Сауаптан обал көп!» – деп ойламаса.
Қол берген пірді салма көңліңізден,
Күнә сол – ата-анасын сыйламаса!
Ұмсын:
Қожеке-ау, пірлігіңмен қолдармысың,
Пірді ұмытқан Құдайға болар дұшпан.
Тәңірі алдына барғанда, тақсыр қожам,
Біз сол жерде көреміз қандай қысаң?!
334
Қазақ өнерінің антологиясы
Заман:_Ұмсын-ау,_мен_ысқатты_алушы_емен,_Ысқат_алған_қожаның_ақылы_кем._Ысқат_алған_қожаның_рауаяты_бар,_Өтейді_намазының_сауабымен._Ұмсын'>Заман:
Ұмсын-ау, айтқан сөзге нанбаймысың?
Сен данышпан ақылды өз жынысыңнан.
Тәңірі алдында бар дейді талай қыспақ,
Әркім тартар өзінің қылмысынан.
Ұмсын:
Қожеке-ау, көрген сөз бе салдамаңнан?
Пендесі құтылмайды бір қазадан.
Қара кісі тартады қылмысынан,
Қожа қалай болады ысқат алған?
Заман:
Ұмсын-ау, мен ысқатты алушы емен,
Ысқат алған қожаның ақылы кем.
Ысқат алған қожаның рауаяты бар,
Өтейді намазының сауабымен.
Ұмсын:
Қожеке, олай деме, бір Алла де,
Кім сыйынбас Алланың құдіретіне?!
«Ысқатқор», – деп, шақырса екі жендет,
Сонда берер қожаның жауабы не?
Заман:
Иар сол Жаббардың ісі көп-ті,
Екі жендет: «Ысқатқор қайда?» – депті.
Сонда берер қожаның жауабы жоқ.
Күнә болар, айтпаймын өтірікті.
Ұмсын:
Қожалардың қойнында сөз бар екен,
Өлгеннен соң кеңдік жоқ, жер тар екен.
«Ысқатқор», – деп шақырса, үндемесе,
Қожамда да бір сұрау мол бар екен!
Заман:
Иары сол Жаббардың ісі бір дүр,
Өзің құрбы әйелде сен бір – дүлдүл.
Айтқан сөзің кем емес шариғаттан,
Құдайдың ұсындырған жері бар дүр.
335
Достарыңызбен бөлісу: |
