330
Қазақ өнерінің антологиясы
Заман:_Ажалдыны,_амалсыз,_Құдай_қылар,_Иман_берсе,_өлгенмен,_несі_қурар_Жұмла_жанның_тұрағын_иман_сұрар,_Иншалла,_бейіш_бар,_сонда_тұрар._Ұмсын'>Заман:
Нияз берсең, берерсің өз қамыңа,
Өлгеннен соң жатарсың жер тарына.
Шынжау тай, шартық қошқар нияз берсең,
Қожекең басшы болар алдарыңа.
Ұмсын:
Ажал
келсе аңсызда, не айла болар,
Он екі иман жаныңа пайда болар.
Алланың аманатын тапсырған соң,
Жұмла жанның тұрағы қайда болар?
Заман:
Ажалдыны, амалсыз,
Құдай қылар,
Иман берсе, өлгенмен, несі қурар?
Жұмла
жанның тұрағын иман сұрар,
Иншалла, бейіш бар, сонда тұрар.
Ұмсын:
Ажал келсе аңсызда, не айла болар?
Он екі иман жаныңа пайда болар.
Алланың аманатын тапсырған соң,
Періштенің сұрауы қайда болар?
Заман:
Ажалдыны амалсыз, Құдай қылар,
Иман берсе, өлгенмен несі қурар?
Сираттың көпірінен сауал қылып,
Періштенің сұрауы сонда болар.
Ұмсын:
Ажал келсе аңсызда, не айла болар?
Он екі иман жаныңа пайда болар.
Алланың аманатын тапсырған соң,
Қыз, жігіттің күнәсі қайда болар?
Заман:
Ажалдыны амалсыз, Құдай қылар,
Иман берсе, өлгенмен, несі қурар?
Күнәң үшін
қожаңа ысқат берсең,
Жаныңа бір шыбындай пайда болар.