184
Қазақ өнерінің антологиясы
Оңбаған жолдас бопсын көрімменен.
Теңіңді жалпақ елден таппағандай,
Жолдас бопсың бір жырық ерінменен.
Еріні күйеуіңнің жаман екен,
Қоймасаң жабыстырып желімменен.
Әр түрлі масқараңды шығарармын,
Жарқыным, ерегеспе меніменен.
Даңқымыз шыққан жүйрік баяғыдан,
Ат міндім, жылқы айырып саяғынан.
Ертерек, уақытың өтпей, теңіңді тап,
Айтамын бұл сөзімді аяғаннан.
Осыны айтып болған кезде, бұрынғы жеңіліп жүрген жағы қызға
сөз кезегін айтқызбай, Кеншімбайды жеңді етіп көтермелеп, алып
кеткен.
Достарыңызбен бөлісу: