«алаш мәдениеті» ҚОҒамдық Қоры
жүктеу/скачать 1,01 Mb. Pdf көрінісі
|
- Бұл бет үшін навигация:
- АЙНҰР ДҮСЕНБАЕВА Аңдатпа
| Туған өлкем – Жаңаөзен
Болашаққа оң жолмен бастап қадам, Өзгелерге өз жерін таптатпаған. Киелі туған өлкем – Жаңаөзенім 50 жылдық тарихы асқақтаған. Сағынтып, кетсе жұртың жырақ сенен, Иісіңді аңсап, мен бір-ақ келем. Сенде өткен балдәурен, балалық шақ, Артық болмас, десем де «жұмақ мекен». Самғаймын құшағыңда қыраның боп, Жайнаймын, жайраңдаймын жыр-әнің боп. Туған жер бір өзіңе еркелеген, Қабылда, бір перзентім, ұланым деп. Сезініп жылуыңды күнде сенің, Кей кезде аң-құсыңмен тілдесемін. Жырақты сағыныштың жайын сезбей, Мен сенің қадіріңді білмес едім! АЙНҰР ДҮСЕНБАЕВА Аңдатпа: Бұл «антидепрессант поэмасы» үнемі өзгеріп оты- ратын әлеммен араласып, стресс пен мазасыздық- ты жиі бастан кешіретін қазіргі жастарға арналған. Қоғам мен болашақ алдындағы мұндай қорқыныш кейде жастарға өздерінің әлеуетін ашуға және шынайы бақытты сезінуге кедергі келтіреді. Өлең- де автор адам бақыты туралы өзінің түсініктерін оқырмандармен бөліседі. Ностальгиямен қанық- қан бұл жолдар оқырмандарды өмірдегі өздерінің жарқын сәттерімен байланыстырады. Оларды кез- дейсоқ болмыстың жағымды жақтарына назар ау- даруға шақырады. Бұл өлең өзін-өзі іздейтін жас, күш-қуаты мен креативті идеяларына толы және тек өздерін сезініп қана қоймай, сонымен бірге бұл бақытты басқалармен бөлісуге дайын жастар үшін өзіндік ескерту болып табылады. Аннотация: Это «стихотворение-антидепрессант» посвяще- но современной молодежи, которая в настоящее время все чаще испытывает чувство стресса и тревожности, взаимодействуя с постоянно изме- няющимся окружающим миром. Этот страх перед обществом и будущим порой мешает молодым людям в полной мере реализовать свой потенциал и почувствовать себя по-настоящему счастливы- ми. В стихотворении автор делится с читателями своим пониманием человеческого счастья. Эти ст- роки, пропитанные ностальгией, ассоциируются у читателей с их собственными яркими моментами из жизни, невольно призывая их фокусироваться на положительных аспектах своего существова- ния. Это стихотворение является своеобразным напоминанием для молодых людей, находящихся в поиске себя, о том, что они юны, полны сил и творческих идей, и готовы не только самим испы- тать, но и поделиться этим счастьем с другими. И 16 17 главное здесь- не бояться жить, ведь пока ты жив, многое можно изменить в лучшую сторону, и воз- можно даже и весь мир. Abstract: This “antidepressant poem” is dedicated to modern youth, who are now increasingly experiencing feelings of stress and anxiety, interacting with a constantly changing world. This fear of society and the future sometimes prevents young people from realizing their full potential and feeling truly happy. In the poem, the author shares with readers his understanding of human happiness. These lines, saturated with nostalgia, are associated with readers with their own bright moments in life, involuntarily urging them to focus on the positive aspects of their existence. This poem is a kind of reminder for young people who are searching for themselves that they are young, full of strength and creative ideas, and are ready not only to experience it themselves, but also to share this happiness with others. And the main thing here is not to be afraid to live, because while you are alive, much can be changed for the better, and perhaps even the whole world. жүктеу/скачать 1,01 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|