Оқушыларда «өзіндік мақсатты» қалыптастыруға арналға жағдайлар.
Михай Чиксентмихай (2008). Райан мен Деки (2009) «ішкі уәж» деп
атайтын қасиеттер болуына жағдай жасауға
тырысуға тиіс.
Ғылыми зерттеу нәтижелерінде сабақта
диалогтың маңызды рөл атқаратынын
көрсетті. Мерсер мен Литлтон (2007) өз
еңбектерінде диалог сабақта оқушылардың
қызығушылығын арттырумен қатар, олардың
білім деңгейінің өсуіне үлес қосатындығын
атап көрсетеді.
Барнс (1971) сыныпта тіл қаншалықты
қолданылса,
оқушылардың
оқуына
соншалықты әсер ететін айтады.
Барнс оқытудың
мұғалімді
селқос
тыңдағанда емес, вербалды құралдарды
қолдану нәтижесінде, яғни сөйлесу, талдау
және дәлелдеу барысында жүзеге асатынын
көрсетті.
Кейінірек Мерсер мен Ходжиксон (2008) зерттеулері
Барнстың ертеректегі
жұмысына
негізделе
құрылып,
оқыту
барысындағы диалог атқаратын негізгі рөлге
назар аударуды мақсат етеді.
Диалог барысында оқушылар (сонымен
қатар олардың мұғалімдері де) келісілген
нәтижеге жету үшін күш-жігерін жұмсайтын
және Мерсер (2000) сипатағандай, білімді
бірлесіп алуда немесе «пікір алмасу» барысында тең құқылы серіктестер болып
табылады.
Мерсердің зерттеуіне сәйкес, әңгімелесу
оқушылардың оқуының ажырамас бөлшегі
болып табылады және әңгімлесудің үш түрі
бар.
Мерсердің атуынша ұжымдық түсіну мен
білім беруге қол жеткізу аясындағы табысты
20
талқылауларда әңгімелесудің зерттеушілік
түрі басымдыққа ие болады.
Барнс (1976) пен Мерсердің (2000) айтуынша,
зерттеушілік
әңгіме-
мұғалімдердің оқушыларды әңгімеге тарту
кезінде дамыту қажет болып табылатын
әңгіменің түрі.