Ата мен шал болам ба сен құсаған?!
Ата, мен шал болам ба сен құсаған,
Қартайғанда қашан да көнгіш адам.
Маған тартқан деуші едің сәбиімде
Рас ұқсаумен өсем бе енді саған.
Ұрпағыңмын ұқсаған арғы атама,
Өнер шіркін ұлыңа жалғаса ма?
Қарлы таудай сол бейнең көз алдымда
Кәрілікті басыма салмаса да!
Сізге тартып иегім бүрлене ме,
Дәл өзіңдей ақ тіген түрге ене ме?!
Қырау шалған шашыңның айғағындай
Сізге ұқсап жапалы күн көрем бе.
Албырт, аңғал шағымды сабыр басып
Кетсем деймін бір ғұмыр жалындатып,
Сен тартқан қиындық деп әжім құрғыр
Жүзімнің кете ме ата бәрін басып.
Шал болғым келеді ата сен құсаған,
Ұғайыншы еңіс пен өрді содан.
Езілген ездігіңнен сақта құдай
Жұқсыншы мінезіңіз ер құсаған,
Шал болсам болды, нағыз – сен құсаған.
Достарыңызбен бөлісу: | 
