221
Сахабалардың пайғамбарымыз бен халифаларға серт беруі
алмаймын. Оның бірі – зекет. Менің бар-жоғы саусақпен
санарлық түйем бар. Олар отбасымның қажетін әзер
өтейді. Екіншісі – жиһад. Мен қоян жүрекпін. Алайда
халық соғыстан қашқан адамның Аллаһтың азабына
ұшырайтынын айтады. Шайқас кезінде жан сақтау үшін
майданды тастап қашып кетемін бе деп, қорқамын.
Соғыстан қашсам, Аллаһтың азабына ұшырармын», –
дедім. Сонда Пайғамбарымыз
(саллаллаһу аләйһи уә сәлләм)
қолын
жұмды да, алақанын жазып: «Бәшир! Зекет пен жиһадқа
келіспейсің. Сонда сен жұмаққа немен кірмекшісің,
айтшы?» – деп сұрады. Сонда мен: «Уа, Расулаллаһ!
Қолыңды бер, саған серт берейін», – дедім. Аллаһ ра-
сулы қолын созды, мен айтқан міндеттерінің бәрін
орындауға серт бердім»
189
.
Достарыңызбен бөлісу: